Περί Αυτογνωσίας...

Πριν από κάποιο διάστημα, δημοσίευσα δύο αναρτήσεις σε αυτό το ταλαίπωρο blog («Το Κράτος του Φόβου» και «ένας κούκος να κλείσουμε καρρεδάκι») σχετικά με την πληθώρα της πληροφόρησης και την αδυναμία του ανθρώπου να την αφομοιώσει και να την εντάξει στο βίωμά του.

Αγαπητέ και μοναδικέ μου αναγνώστη, Θανάση, μάλλον θα σε κουράσω επανερχόμενος σε αυτό το ζήτημα, αλλά δεν μπορώ να πράξω διαφορετικά, δεδομένου ότι καθημερινά κατακλύζομαι κι εγώ από χιλιάδες «πληροφορίες», τόσο μέσα από τον Τύπο, όσο και από το Διαδίκτυο.

Η αγαπημένη ενασχόληση του εναργούς Νεοέλληνα, είναι η ανάγνωση, αναπαραγωγή και μεγέθυνση διαφόρων πληροφοριών που κατακλύζουν τα ΜΜΕ και έχουν να κάνουν με διάφορες θεωρίες συνομωσίας. Σταχυολογώντας κάποιες από αυτές, θα πρέπει να καταλήξουμε σε διάφορα ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

• Το περίφημο Μνημόνιο που υπέγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση με την «τρόικα» έχει σκοπό την τελική υποδούλωση του Ελληνισμού στα ξένα Τραπεζικά, Στρατιωτικοβιομηχανικά, Σιωνιστικά, Μασονικά, Αμερικανικά, Σκοπιανά, Πλουτοκρατικά, Τουρκικά, Παπικά ή Παλαιοημερολογίτικα συμφέροντα.
• Ο Πρωθυπουργός της χώρας καθώς και όλοι οι προηγούμενοι, εξαιρουμένων των Αγ. Κωνσταντίνου (sr.) και Ανδρέα, είναι υποτελείς μια μυστικής συνομωσίας των Νεφελίμ (μεγάλε Λιακόπουλε, είσαι το καλύτερο φάρμακο για τις αϋπνίες μου) για να ενσωματώσουν το Γένος των Ελ στην παγκόσμια αυτοκρατορία που ετοιμάζουν. Ας είναι καλά ο Μέγας Πολέμαρχος που θα τους συντρίψει.
• Για όλα φταίει η Πλουτοκρατία και οι λακέδες της πολιτικοί που ονειρεύονται τη μέρα που θα τους ψοφήσει ο γάιδαρος (ο λαός). Κρίμα που αυτή η Πλουτοκρατία δεν έχει ποτέ όνομα και διεύθυνση.
• Κυκλοφορούν ιοί στο διαδίκτυο που σας αρπάζουν την αλληλογραφία, μαθαίνουν το τηλέφωνο της γκόμενάς σας και το στέλνουν στο γείτονα μαζί με λουλούδια, ενώ κάποιοι σας παρακολουθούν για να μάθουν όλα τα μυστικά της ζωής σας και να τα καταχωρίσουν σε μια τεράστια Τράπεζα Πληροφοριών του αντίχριστου 666.

Μετά τα βλακώδη μας συμπεράσματα, νομίζω ότι είναι καιρός να αναλογιστούμε κάποιες αλήθειες που έχουν να κάνουν με την πραγματική μας φύση ως άνθρωποι.

• Ας ηρεμήσουμε λιγάκι. Κάθε ένας από τους παραπάνω «δαίμονες» του Ελληνισμού ξυπνάει το πρωί αναλογιζόμενος πως θα συντηρήσει την οικογένειά του, πως θα στείλει τα παιδιά του στο πανεπιστήμιο και πως θα εξασφαλίσει τα γηρατειά του και την περίθαλψή του. Κάτι δηλαδή σαν αυτό που κάνουμε όλοι μας.
• Η Πατρίδα μας είναι μία πολύ μικρή και όχι ιδιαίτερα άξια λόγου χώρα. Για κάθε 120 Κινέζους ή για κάθε 600 εν ζωή ανθρώπους στον πλανήτη μας, υπάρχει μόνο ένας Έλληνας. Τι έχει να κερδίσει κάποιος με το να κάνει απαραίτητα κακό στην Ελλάδα;
• Από την άλλη, είναι κακό να είμαστε τόσο Ελληνοκεντρικοί. Όντως, τα κανάλια της TV ασχολούνται με τις δηλώσεις του Τσίπρα, της Παπαρήγα, του Αλαβάνου ή του Παπαθεμελή και θεωρούν τον ΓΑΠ ως το τρέχον απαύγασμα της πολιτικής ισχύος, αλλά όλοι αυτοί έχουν τόσο δυνατή φωνή διεθνώς, όσο ένας κακομοίρης ανάμεσα σε 600 φιλάθλους του ΠΑΟΚ, τη στιγμή που ο διαιτητής σφύριξε πέναλτι υπέρ του Άρη. Από την άλλη, οι Σκοπιανοί είναι ανάμεσα σε 2800 «Παοκτζήδες», αν θέλουμε να κρατήσουμε τις αναλογίες.

Το ποντίκι που βρυχάται…..

Πήραμε λοιπόν ένα κόσμο τεράστιο, με 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους επάνω του σκορπισμένους σαν τη μούχλα σε όλη του την επιφάνεια, και τον κάναμε ίσο με τη γειτονιά μας, βάζοντας στο κέντρο του εμάς τους ίδιους. Και κάθε κακοτυχία και δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, (εν πολλοίς εξ αιτίας του σπάταλου και αμετροεπούς βίου μας των τελευταίων 30 ετών), προσπαθούμε να την αποδώσουμε σε πράξεις ή προθέσεις τρίτων, προκειμένου, για μια ακόμα φορά, να βγάλουμε τον εαυτό μας «λάδι» και θύμα των περιστάσεων.

Θυμάστε αδελφοί μου, τι έγραφε εκείνος ο πίνακας στο Διασκεπτήριο, όταν κάνατε το πρώτο σας δειλό βήμα στον Ελευθεροτεκτονισμό;

«Γνωθι σαυτόν» και «Δυστυχής θα είσαι παρ'ημίν, αν δυσανασχετής, ακούων αποκαλυπτόμενα τα ελαττώματά σου»… Αυτό έγραφε, μεταξύ άλλων.

Πριν λοιπόν αποδώσουμε ευθύνες σε διάφορα εντόπια και αλλοδαπά κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας, καλό είναι να αποδώσουμε τις ευθύνες που αναλογούν στον εαυτό μας. Τι λέτε, να αρχίσω πρώτος και να μου πείτε αν υπήρξατε κι εσείς τόσο κακά παιδιά όσο εγώ;

• Υπήρξα κακός Έλληνας πολίτης γιατί πάντοτε έψαχνα να βρω νομικά παραθυράκια για να μην πληρώνω όσους φόρους αναλογούσαν στα πραγματικά μου εισοδήματα.
• Υπήρξα αδιάφορος πολίτης όταν δεν ζητούσα αποδείξεις από τα μαγαζιά και όταν αποκαλούσα «μάγκα» και «τσακάλι» τον τυπάκο με το Cayenne και τη δήλωση των 6000 ευρώ.
• Υπήρξα βλάκας πολίτης όταν δεν διαμαρτυρήθηκα ποτέ για την εγκληματική υποβάθμιση του περιβάλλοντός μου, για τα καμένα δάση που έγιναν μεζονέτες, για τις συνεχείς ανατιμήσεις των προϊόντων σε πλήρη δυσαρμονία με όλη την Ευρώπη, για τη χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών από το Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
• Υπήρξα κακός πατέρας όταν ποτέ δεν ξεσηκώθηκα να τους πάρει ο διάολος τη θεία για την κάκιστη ποιότητα της εκπαίδευσης που έδιναν άσχετοι δασκαλοτοπατέρες και αδαείς δάσκαλοι στα παιδιά μου.
• Υπήρξα κακός οικογενειάρχης γιατί υποθήκευσα το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου σε διακοποδάνεια, σε εορτοδάνεια, σε πλαστικό χρήμα και σε αγορά της CLK με 487 άτοκες δόσεις (οι τόκοι είναι ενσωματωμένοι στην ειδική τιμή-έκπληξη).
• Δεν έδειξα ποτέ αλληλεγγύη στους συμπολίτες μου, προτιμώντας να σκορπάω τα χρήματά μου σε εισαγόμενα προϊόντα ή σε λαθραίες μαϊμούδες των Κινέζικων «καταστημάτων».
• Δεν νοιάστηκα ποτέ για τον Έλληνα εργαζόμενο και πήρα των ομματιών μου και την έκανα κατά Βουλγαρία ή Αλβανία μεριά για να ανοίξω το εργοστάσιό μου με σκλάβους.
• Υπήρξα «ψηφο-φόρος», μετρημένο κουκί στις πολιτικές επιδιώξεις ανθρώπων που δεν θα τους ψήφιζα ούτε για διαχειριστές της πολυκατοικίας μου.
• Υπήρξα εντελώς αντιδημοκρατικός πολίτης όταν, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μικροσυμφέροντά μου, άφησα τη Δημοκρατία μας να αντικατασταθεί από ένα εξάμβλωμα που διοικείται στην ουσία από εργατο/φοιτητο/αγροτο-πατέρες και αδύναμους μικροπολιτικούς που μόνο τους προσόν ήταν η κομματική ευλογία που ελάμβαναν.
• Υπήρξα βλακωδώς ανεκτικός με την αθρόα οικονομική μετανάστευση στη χώρα μου και μετά έγινα βλακωδώς ρατσιστής όταν κλήθηκα να υποστώ τις συνέπειες της ανοργανωσιάς και της ανοχής μου, ενώ εκμεταλλεύθηκα όσο μπόρεσα τον κόπο των φτωχών αυτών ανθρώπων.
• Υπήρξα πρόθυμος συνεργάτης όλων των διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών, γιατρών, δικηγόρων, αστυνομικών, δικαστικών, λογιστών, εργολάβων κλπ. προκειμένου να αποκομίσω κάποια ευκαιριακά και πρόσκαιρα οφέλη και μετά κραύγαζα ως μωρή παρθένα όταν οι κύριοι αυτοί μου πάτησαν το σβέρκο.
• Και τώρα, δημοσιεύω ατεκμηρίωτες απόψεις και άρθρα που ψαρεύω στο διαδίκτυο, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να πείσω, τόσο τον εαυτό μου, όσο και τους άλλους ότι δεν φταίξαμε ποτέ, απλά υπήρξαμε θύματα αόρατων κέντρων εξουσίας που μας προσδιόρισαν μια μοίρα ανάξια για τη μεγαλοσύνη μας.

Παραδεχόμενος λοιπόν όλα τα παραπάνω, μπορώ πλέον πιο αντικειμενικά να εξετάσω εάν τυχόν υπήρξε και κάποιος άλλος που έφταιξε για το μαύρο μου το χάλι.

Eχετε λοιπόν αντιληφθεί ότι πέρα από το ατομικό επίπεδο αντίληψης καθενός από εμάς, λειτουργεί ένα συλλογικό επίπεδο, που πολλές φορές είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που πιστεύουμε; Η ψυχολογία της Μάζας είναι ένα ζωάκι ξεχωριστό, που μας πείθει να κάνουμε πράγματα που σαν ατομικές οντότητες δεν θα σκεφτόμασταν να πράξουμε.

Αυτή την ιδιότητα, σε συνδυασμό με τον καταιγισμό της ανεπεξέργαστης πληροφόρησης που δεχόμαστε καθημερινά, τον έχουν αντιληφθεί κάποια think tanks, εταιρείες PR, πολιτικοί σύμβουλοι, στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες. Και της έχουν δώσει και όνομα: Perception Management (PM), ή επί το ελληνικότερο «διαχείριση της αντίληψης».

Η φιλοσοφία του ΡΜ έχει να κάνει με το ότι ο μέσος πολίτης είναι πλέον αδύναμος να διαχειριστεί και να αποτιμήσει κάθε πληροφορία που δέχεται, συνεπώς, όλο και περισσότερο βασίζεται αφενός στην εκτίμηση ενός θέματος από τον κοινωνικό του κύκλο, και αφετέρου σε «παράλληλες» ή συμπληρωματικές πληροφορίες και μισές αλήθειες που θα του «επιβεβαιώσουν» τη βασική ιδέα. Ας πούμε ότι κάποιος στην πολυκατοικία σου θέλει να σε χαρακτηρίσουν ομοφυλόφιλο. Όχι μόνο θα διαδώσει την πληροφορία, αλλά θα μπλέξει το μονοπάτι ώστε να φαίνεται ότι προήλθε από τις εκτιμήσεις πολλών ενοίκων («άκουσα από τον Τάδε ότι είδε τον Δείνα κλπ). Επιπλέον, θα αφήσει και ένα περιοδικό με μπρατσαράδες στην είσοδο, στο όνομά σου και θα βάλει και ένα ζευγάρι γόβες νούμερο 44 στην είσοδο του διαμερίσματός σου, ενώ κάποια μέρα, ένας αγριωπός μουστακαλής θα χτυπήσει τα κουδούνια ψάχνοντάς σε. Άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Βλακώδες παράδειγμα, τώρα που το ξαναδιαβάζω, αλλά ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ.

Το ίδιο μπορούν κάλλιστα να πράξουν (και εν πολλοίς πράττουν) κάποιες κομματικές, εταιρικές ή κρατικές οντότητες κατά κόρον. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς με μισόκλειστα μάτια και αυτιά, αλλά ορθάνοιχτη συνείδηση το πώς προσπαθούν να προβάλλουν ένα θέμα κάποια κανάλια και εφημερίδες.

Συνεπώς, εάν κάποιος μας κοροϊδεύει και μας οδηγεί σε κάποια κατεύθυνση, χρησιμοποιώντας τους ενδότερους φόβους μας όπως ο τσοπάνης τη γκλίτσα του, το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης εξακολουθούμε να το έχουμε εμείς οι ίδιοι, μια και ποτέ δεν αντιδρούμε.

Στην εκτεταμένη σχετική έρευνα πού έγινε τη δεκαετία του '70, ο Lawrence Colbert αναφέρει επτά επίπεδα συνείδησης, στο πρώτο των οποίων βρίσκονται τα μωρά και στο έβδομο μεγάλες ιστορικές και θρησκευτικές προσωπικότητες όπως ο Ιησούς Χριστός, ο Μωάμεθ, ο Βούδας κλπ. Οι περισσότεροι ενήλικες κινούνται στα επίπεδα 3 έως 6, ενώ υπάρχει και το επίπεδο 0 για ψυχοπαθείς serial killers. Κάποιος Αμερικανός λόγιος είχε γράψει ότι οι ΗΠΑ είναι μία χώρα που ιδρύθηκε από ανθρώπους επιπέδου 5-6 (Jefferson, Washington, Franklin κλπ) και κατοικείται από ανθρώπους επιπέδου 3 ή 4.

Αυτά τα άχρηστα πράγματα τα γράφω Θανάση μου για να καταλάβουμε και οι δύο μας ότι όσο πιο αφελείς, αμόρφωτοι, ομφαλοσκοπικοί και απορροφημένοι από τα ασήμαντα είμαστε, τόσο πιο εύκολο είναι για κάποιους να μας χειραγωγήσουν και να μας πάνε εκεί που θέλουν. Και αν την πατήσαμε Θανάση μου, πρέπει, αφού χτυπήσουμε την ξερή μας κεφάλα στον τοίχο, να περιλάβουμε αυτούς που μας δίδαξαν να είμαστε τέτοια τούβλα.

Είπον…