Να οργανωθούμε ρε παιδιά, να οργανωθούμε!!

Για την ιστορία του Τεκτονισμού μπορείτε να βρείτε πολλά περισσότερα από όσα θα μπορούσα να γράψω εγώ σε διάφορα sites, όπως το Wikipedia.οrg. Έτσι, δεν θα ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι περισσότερο. Απλά θα σας πω λίγα για τη δομή του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα.

Η πρώτη Τεκτονική Στοά που λειτούργησε στην Ελλάδα (πριν καν υπάρξει η Ελλάδα σαν κρατική οντότητα) ήταν η Στοά Φοίνιξ στην Κέρκυρα, το 1818. Και ναι, είναι αλήθεια και υπάρχουν πολλές ιστορικές αποδείξεις ότι ο Τεκτονισμός, σαν κίνημα διαφώτισης τον 18ο και 19ο αιώνα, υπήρξε η κινητήρια δύναμη πίσω από τη Γαλλική, την Αμερικανική, αλλά και την Ελληνική Επανάσταση.

Μετά από πολλές (και όχι πάντοτε ευχάριστες) εξελίξεις στην ιστορία του Ελληνικού Τεκτονισμού, σήμερα λειτουργούν πολλά και διάφορα Τεκτονικά Τάγματα στην Ελλάδα. Το επίσημο, αναγνωρισμένο από τη Μεγάλη Ενωμένη Στοά της Αγγλίας (που θεωρείται το παγκόσμιο κέντρο του Τεκτονισμού) είναι η Μεγάλη Στοά της Ελλάδας (ΜΣΤΕ), που στεγάζεται στο κτίριο που βρίσκεται στη γωνία των οδών Αχαρνών 19 και Σουρμελή, κοντά στην Πλατεία Βάθης, στην Αθήνα. Η ΜΣΤΕ έχει υπό τον έλεγχο και την αιγίδα της τις κατά τόπους Τεκτονικές συμβολικές στοές (περίπου 90) που βρίσκονται στις διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Αλλο μεγάλο τεκτονικό τάγμα είναι αυτό της Εθνικής Μεγάλης Στοάς, το οποίο προήλθε από απόσχιση πριν από 25 περίπου χρόνια της ΜΣΤΕ.

Με περίπου 60-70 ενεργά μέλη που έχει η κάθε στοά, οι ενεργοί Τέκτονες της Ελλάδας δεν είναι πάνω από 5.500-6.000 (και άλλοι 2-3.000 ακόμα στα υπόλοιπα Τεκτονικά Τάγματα) και προέρχονται από ΟΛΑ τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα (δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, έμποροι, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, επιστήμονες κλπ). Έτσι, καταρρέει ο μύθος ότι στον Τεκτονισμό είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι μεγαλοπαράγοντες της κοινωνίας που «κινούν τα νήματα» στο παρασκήνιο. Ουσιαστικά, οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν έχουν να ωφεληθούν σε τίποτα από τον Τεκτονισμό, έτσι απλά δεν συμμετέχουν. Η μυθολογία περί διασυνδέσεων έμεινε από τον 18ο και 19ο αιώνα όπου οι κοινωνικές δομές ήταν τέτοιες που για να γίνεις Τέκτων, ουσιαστικά ανήκες στην ανώτερη τάξη, μια και οι υπόλοιποι δεν ήξεραν καν να διαβάζουν, όχι να συμμετέχουν σε φιλοσοφικές αδελφότητες. Σήμερα πια, ένας ιδιοκτήτης σκυλάδικου της παραλιακής μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική επιρροή από ένα δικηγόρο και όμως να εξακολουθεί να είναι ακατάλληλος για τον Τεκτονισμό.

Κάθε μυημένος Τέκτων, από τον πρωτοεισερχόμενο, μέχρι τον πιο υψηλόβαθμο, ανήκει σε κάποια από αυτές τις συμβολικές στοές και οφείλει να συμμετέχει τακτικά (μία φορά την εβδομάδα) στις εργασίες της στοάς του οι οποίες γίνονται σχεδόν πάντα σε βαθμό μαθητού, ενώ τις λίγες φορές που γίνονται σε ανώτερους βαθμούς (εταίρου ή διδασκάλου) οι κατώτεροι βαθμοί δεν συμμετέχουν (κυρίως σε μυήσεις μελών σε ανώτερους βαθμούς). Επίσης οφείλει να είναι ταμειακά εντάξει, πράγμα που μεταφράζεται σε 20-30 € το μήνα (και όχι σε χιλιάδες ευρώ, όπως λένε κάποιοι «ειδήμονες»). Εάν ένας αδελφός δεν παρακολουθεί τις εργασίες και δεν είναι ταμειακά εντάξει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τίθεται «εν υπνώσει», μέχρι να ζητήσει ο ίδιος να «αφυπνισθεί», δηλαδή να γίνει και πάλι ενεργό μέλος. Τα χρήματα αυτά στην πλειοψηφία τους αποδίδονται στη ΜΣΤΕ για την πραγματοποίηση φιλανθρωπικών σκοπών, κυρίως υποτροφίες σε άπορα παιδιά, αγορά ασθενοφόρων για νοσοκομεία και ανακούφιση άπορων οικογενειών, καθώς και για τα λειτουργικά έξοδα της ΜΣΤΕ (προσωπικό, φως, νερό, τηλέφωνο κλπ).

Πέρα από τις στοές του συμβολικού Τεκτονισμού, υπάρχουν και τα φιλοσοφικά εργαστήρια, στα οποία συμμετέχουν αδελφοί με το βαθμό του διδασκάλου. Αυτές είναι στοές «τελείωσης» και ακολουθούν είτε τον Σκωτικό Τύπο, είτε τον Τύπο της Υόρκης. Η συμμετοχή σε αυτές τις στοές είναι προαιρετική γι αυτούς που θέλουν να εμβαθύνουν περισσότερο σε φιλοσοφικά θέματα και οι βαθμοί που τους απονέμονται δεν τους δίνουν ΚΑΜΙΑ απολύτως εξουσία ή προτεραιότητα μέσα στη μητρική τους συμβολική Στοά. Μάλιστα, η πλειοψηφία των αδελφών Τεκτόνων του 33ου τιμητικού βαθμού (που τόσα πολλά λέγονται γι αυτόν) είναι αρκετά ηλικιωμένοι που εν πολλοίς έχουν αποσυρθεί πλέον από τα δρώμενα στην Ελληνική κοινωνία.

Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τις Συμβολικές Στοές, όπου όλα είναι πιο καθαρά.

Μία Σ.:Στ.: (Σεπτή Στοά) έχει τους Αξιωματικούς της, οι οποίοι εκλέγονται από τους αδελφούς της Στοάς και η θητεία τους διαρκεί 2 χρόνια. Οι βαθμοί των αξιωματικών (οι οποίοι έχουν τον βαθμό του Διδασκάλου για τουλάχιστον 2 χρόνια πριν την εκλογή τους) είναι οι παρακάτω:

Σεβάσμιος Διδάσκαλος: Είναι ο διευθύνων τη Στοά και οι εργασίες τελούν «υπό τη σφύρα» του. Για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα ως Σεβάσμιος πρέπει να κατέχει το βαθμό του Διδασκάλου τουλάχιστον επί 6 χρόνια. Είναι ο εποπτεύων της Ανατολής (το τμήμα της Στοάς όπου κάθονται οι πρώην Σεβάσμιοι, οι επισκέπτες Σεβάσμιοι άλλων Στοών, οι Επόπτες, οι Κοσμήτορες και τα νύν και πρώην Ένδοξα Μέλη του Συμβουλίου της εποπτεύουσας Μεγάλης Στοάς)

Α’ Επόπτης: Είναι ο εποπτεύων της στήλης της Μεσημβρίας (το τμήμα της Στοάς που κάθονται οι διδάσκαλοι) και συνήθως είναι και ο επόμενος Σεβάσμιος. 

Β’ Επόπτης: Είναι ο εποπτεύων της στήλης του Βορρά (το τμήμα της Στοάς που κάθονται οι μαθητές και οι εταίροι)

Γραμματέας: Τηρεί τα πρακτικά της Στοάς, διαχειρίζεται τα θέματα των μελών και γενικά κάνει όλα αυτά που κάθε λογικός άνθρωπος θα βαριόταν αφάνταστα να κάνει.

Ρήτωρ: Οταν δεν έχει κάτι άλλο να πει, παραχωρεί τη θέση του στον ομιλητή τηε εσπέρας, ή εισηγείται την αποδοχή ή απόρριψη των πρακτικών.

Τελετάρχης: Αναγγέλλει τους εισερχόμενους ανώτερους βαθμούς και συμμετέχει στο τελετουργικό του ανοίγματος και του κλεισίματος των εργασιών της στοάς. Κανένας αδελφός δεν κινείται εντός στοάς εν λειτουργία, χωρίς να τον συνοδεύει ο Τελετάρχης.

Θησαυροφύλαξ (Ταμίας της Στοάς)

Δοκιμαστής: Εποπτεύει την κόσμια περιβολή των αδελφών και διενεργεί την «κεράμωση», δηλαδή εξακριβώνει εάν ένας επισκέπτης είναι Τέκτων Κανονικός

Ελεονόμος: Συλλέγει τις φιλανθρωπικές προσφορές των μελών

Στεγαστής: Κάτι σαν θυρωρός της Στοάς. Σε ένδειξη ταπεινότητας, κάποιοι πρώην Σεβάσμιοι υπηρετούν στον ταπεινό ρόλο του Στεγαστή αμέσως μετά τη λήξη της θητείας τους.

Σε κάποιες στοές υπάρχουν και κάποιοι άλλοι δευτερεύοντες βαθμοί, καθώς και αναπληρωματικοί σε κάποιους από τους παραπάνω βαθμούς.

Οι ίδιοι βαθμοί ισχύουν και στο Μεγάλο Συμβούλιο της εποπτεύουσας Μεγάλης Στοάς, όπου τα εκλεγμένα μέλη του αποκαλούνται «Ένδοξοι αδελφοί» (π.χ. Μέγας Τελετάρχης του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς, Ένδοξος Αδελφός ………), ενώ ο Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς αποκαλείται «Ενδοξότατος Αδελφός».

Η Μεγάλη Στοά (είτε είναι η ΜΣΤΕ, η ΕΜΣΤΕ ή η ΗΜΣΤΕ κλπ) ορίζει ένα μέλος από άλλη Στοά (πρώην Σεβάσμιο) ως Επόπτη της στη Στοά, ο οποίος επιβλέπει εάν όλες οι εργασίες γίνονται σύμφωνα με τον Κανονισμό της ΜΣ και το εγκεκριμένο τυπικό του βαθμού στον οποίο εργάζεται η Στοά.

Ενας επίσης ακόμα τιμητικός τίτλος για μέλη που έχουν προσφέρει πολλά στον Τεκτονισμό, είναι αυτός του Κοσμήτορα της ΜΣ και απονέμεται μετά από απόφαση του Συμβουλίου της ΜΣ.


Εδώ πρέπει να διευκρινίσω και κάτι άλλο. Οι στοές δεν είναι ίδιες, ως προς τον προσανατολισμό τους. Ανάλογα με τη νοοτροπία της πλειοψηφίας των μελών, αλλά και του εν ενεργεία Σεβασμίου, μία στοά μπορεί να έχει πιο επιστημονική προσέγγιση στα ζητήματα, άλλη να είναι πιο κοινωνική, με εκδηλώσεις και εορτές, ενώ άλλη να είναι πιο "εσωτερική", με περισσότερες μεταφυσικές ανησυχίες και αναλύσεις. Καλό λοιπόν είναι, ο υποψήφιος να ενημερώνεται από πρίν, προκειμένου να αποφασίσει ποια στοά ανταποκρίνεται καλύτερα σε αυτά με τα οποία θέλει να ασχοληθεί ο ίδιος.

Λοιπόν, τι λέτε; Σας λύθηκαν κάποιες απορίες;