Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Ένας Θαυμαστός, Καινούργιος Κόσμος...


Καλέ μου φίλε Θανάση, μια και πεισματικά παραμένεις εκτός Τεκτονικής Αδελφότητας, μόνο και μόνο για να με υποχρεώνεις να γράφω όλες αυτές τις ανούσιες αμπελοφιλοσοφίες στο φτωχό αυτό μπλόγκ που διαβάζεις, είμαι βέβαιος ότι έχεις ακόμα την εντύπωση ότι τα περίφημα Τυπικά, για τα οποία αρνούμαι να μιλήσω λεπτομερειακά, έχουν να κάνουν με μυστικιστικές τελετές και εσωτερικά θέματα, τα οποία θα φάνταζαν εντελώς ξένα στα αυτιά και τα μάτια των αμυήτων.

Η αλήθεια δεν θα μπορούσε να βρίσκεται μακρύτερα από την αντίληψη αυτή. Άλλωστε, το να ξεπουπουλιάζει κανείς τελετουργικά κοτόπουλα, να διακορεύει παρθένες (που να βρεθούν κι αυτές...) και να επικαλείται τον Ασμοδαίο για να κάνει σπλιτ η μετοχή που αγόρασε και να του ρίξει επιτέλους μια ματιά η Ροδούλα του κυρ-Σταμάτη του γαλατά, θα του έτρωγε πάρα πολύ χρόνο, με αποτέλεσμα να μην προλάβει να κατακυριεύσει τη γη.

Προσπαθώντας να μιλήσω (επιτέλους) σοβαρά, θέλω να πω με όλα αυτά τα ανόητα παραδείγματα ότι κάτι διαφορετικό πρέπει να γίνεται μέσα στις Στοές, ώστε να εμπνέει ανθρώπους να προβαίνουν σε κοσμοϊστορικές ενέργειες, όπως (π.χ.) η Γαλλική Επανάσταση.

Ε, λοιπόν, το ομολογώ, Θανάση μου. Τόσο τα Τυπικά μας, όσο και οι περισσότερες ομιλίες που πραγματοποιούνται μέσα στις Στοές μας, είναι με τέτοιο δόλιο τρόπο δομημένα, ώστε να προξενούν μια εντελώς αλλότρια αντίδραση στους μακάριους εγκεφάλους μας. Τους κάνουν (άκουσον! Άκουσον!) να σκέφτονται.... Και το χειρότερο είναι ότι τους κάνουν να σκέφτονται ελεύθερα!!! Ανήκουστο πράγμα, δηλαδή... Μην το πεις όμως αυτό σε κανένα ιεράρχη σαν τον Άγιο Πειραιώς γιατί χαθήκαμε... Το Τεκτονικό Μυστικό θα διαρρεύσει και δεν θα έχουμε πια, που να κρυφτούμε!!

Ελπίζοντας να σου έχω φτιάξει τη διάθεση να μάθεις και άλλα για το Μυστικό της Τεκτονικής Αδελφότητας, θα σου θυμίσω δύο βιβλία που είμαι βέβαιος ότι διάβασες στα νεανικά σου χρόνια, αν όχι για κανένα άλλο λόγο, τουλάχιστον για να εντυπωσιάσεις κανένα επαναστατημένο κοριτσόπουλο με αμπέχωνο και αξύριστα πόδια, από αυτά που πλημμύριζαν τα πανεπιστήμια της δεκαετίας του '70. Τα δύο αυτά βιβλία είναι ο “Θαυμαστός, Καινούργιος Κόσμος”, του Aldous Huxley και το “1984” του George Orwell.

Βέβαια, και τα δύο αυτά βιβλία είναι κάπως παλιά, έχοντας εκδοθεί το 1932 και 1949 αντίστοιχα, αλλά και τα δύο πραγματεύονται την υποδούλωση των ανθρώπων και την καταπάτηση της Ελευθερίας τους. Όμως, κάθε ομοιότητα τερματίζεται εκεί.

Στο “1984”, ο Orwell, με εφιαλτικό τρόπο προβλέπει την άνοδο και επικράτηση μιας απολυταρχικής κοινωνίας όπου κάθε σκέψη, λέξη, κίνηση ή πρόθεση ακόμα, ελέγχονται από τον Μεγάλο Αδελφό, με εξαιρετικά δυσάρεστα επακόλουθα για τους παραβάτες.

Στο “Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος”, ο Sir A.Huxley μας βάζει μέσα σε μια κοινωνία που οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν ουσιαστικά εκχωρήσει τις ελευθερίες τους ευρισκόμενοι σε μια συνεχή κατάσταση απόλαυσης και αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω τους.

Ελπίζω να συμφωνείς Θανάση μου, ότι η σημερινή μας Κοινωνία βρίσκεται εν πολλοίς σε μια κατάσταση Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου, από την οποία όμως έχει τόσο πολύ τυφλωθεί, ώστε οι κεραίες της έχουν αλλοιωθεί και προσπαθούν να συλλάβουν μόνον οποιαδήποτε Οργουελικού τύπου απειλή.

Τι θαυμαστό θέμα για να γραφούν αμέτρητες πραγματείες που θα αναλύουν κάθε δυνατή έκφανση του φαινομένου αυτού!.. Και έχουν γραφεί ήδη Θανάση μου, εγώ άλλωστε είμαι ένας απλός αμπελοφιλόσοφος, δεν ισχυρίζομαι ότι θα είχα το χρόνο ή τη δεξιότητα να αναπτύξω ένα τόσο μεγάλο θέμα με τρόπο που δεν θα έπεφτες ξερός από πλήξη και ανία. Ενα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο είναι το “Amusing Ourselves to Death: Public Discourse in the Age of Show Bussinessτου Neil Postman, όπου ο συγγραφέας, διατηρώντας τις αναλογίες, ζωγραφίζει μια πραγματικότητα όπου η Κοινωνία μας έχει στην ουσία εκχωρήσει τα δικαιώματά της για χάρη της διασκέδασης.

Χωρίς να θέλω να προσβάλλω λοιπόν, τις χιλιάδες των συμπολιτών μας που ξεσηκώνονται εναντίον κάθε μέτρου που θεωρούν ότι καταπιέζει τα δικαιώματά τους, θέλω να τους υπενθυμίσω ότι στο σύνολό μας έχουμε εκχωρήσει πολλά από αυτά για χάρη της καλοπέρασης, του άκρατου καταναλωτισμού μας και της αμάσητης κατάποσης χιλιάδων ειδήσεων και πληροφοριών που μας κατακλύζουν από την τηλεόραση και το διαδίκτυο, θύματα κι εμείς της πανίσχυρης εικόνας που μας προφέρεται σε όλο και καλύτερη ανάλυση και σε 3-D και μας καλεί να τη δεχτούμε αφιλτράριστη, ως το μόνο μέσο αλληλεπίδρασης με τον κοινωνικό μας περίγυρο. Και το σπουδαιότερο, χάνουμε την ελευθερία μας με την ίδια μας τη θέληση, χωρίς κανένας να βάλει μπροστά τα τάνκς, που άλλωστε καίνε τόσο πολύ πετρέλαιο...

Σε κάποια παλαιότερη ανάρτησή μου, προσπάθησα να αναλύσω πιο διεξοδικά το θέμα αυτό ( http://mason100.blogspot.com/2011/01/blog-post_1039.html) και πιστεύω ότι αυτό συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή για τις ατομικές μας ελευθερίες, παρά τα όσα διατείνεται η κατά τ'άλλα συμπαθέστατη κα Παπαρήγα, οι ομοϊδεάτες της και όσοι άλλοι διακατέχονται από αυξημένη ευαισθησία σε διάφορες θεωρίες συνομωσίας.

Να λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για τον Τεκτονισμό, σε περίπτωση που δεν βρίσκουμε αρκετά κοτόπουλα να θυσιάσουμε στον Ασμοδαίο. Να προσπαθήσουμε, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του Ορθού Λόγου και της Ελεύθερης Σκέψης, να αφαιρέσουμε από τα μυαλά μας όλη αυτή την “πέτρα” που μαζεύτηκε με την πολυετή έκθεσή μας στην Προκατάληψη, τη Μισαλλοδοξία, το Σκοταδισμό και το Φανατισμό, που πέρασαν τόσο αθόρυβα και ανώδυνα μέσα μας, μαζί με χιλιάδες ώρες τεχνητής ευδαιμονίας που μας παρείχε ο Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος μας.

Κι αυτό ίσως να είναι το Τεκτονικό Μυστικό... Ή τουλάχιστον, μέρος αυτού...Τι λες κι εσύ;