Καλέ
μου φίλε και αμύητε αναγνώστη Θανάση,
ο προσφιλής σου Τέκτων συντάκτης του
φτωχού αυτού μπλόγκ, προσπαθώντας να
αποτινάξει από πάνω του την καλοκαιρινή
ραστώνη και να γράψει άλλο ένα απάνθισμα
εμβριθούς αμπελοφιλοσοφίας, μόνο για
σένα, μάλλον προξένησε τέτοια υπερφόρτιση
στα εγκεφαλικά του κύτταρα, ώστε να
κάνει πάνω από ένα μήνα να συνέλθει...
Έτσι
απλά θα περιοριστώ σε κάποιες απλές
διευκρινήσεις, οι οποίες όμως στο μυαλό
κάποιων συνανθρώπων μας, έχουν κατατάξει
τους Τέκτονες στην ίδια κατηγορία με
τον Βελιάλ και τον Βεεζεβούλ.
Θα
έχεις διαβάσει πολλές φορές μέσα στις
φτωχές μου αναρτήσεις να αναφέρω για
τον “Ναό του Ορθού Λόγου”. Αν ναι, είναι
που εμείς οι Τέκτονες αποκαλούμε το
χώρο που εργαζόμαστε “Ναό”. Αυτή μας
η συνήθεια έχει προκαλέσει πολλές
παρανοήσεις από άτομα που θεωρούν τους
εαυτούς τους κριτές και τιμητές των
πάντων, λες και ο Πανάγαθος τους έχει
διορίσει πορτιέρηδες στον Παράδεισο,
αντ'Αυτού. Όμως, ο όρος αυτός δεν έχει
σε τίποτα να κάνει με κάποια θρησκευτική
αίρεση ή πίστη, αλλά προσδιορίζει ότι
ο χώρος όπου εργάζονται τα μέλη μιας
Στοάς αποτελεί τον ιερό χώρο του Ορθού
Λόγου, πέρα από κάθε προκατάληψη, δόγμα,
δοξασία ή άλλη αυθαίρετη αντιμετώπιση
της Αληθείας.
Καταλαβαίνω
όμως ότι μέσα σου μπορεί να γεννηθούν
διάφορα ερωτήματα, με πρώτο από αυτά να
είναι τι εννοούμε με την έννοια “Ορθός
Λόγος”; Εχει να κάνει με κάποια Μοναδική
Αλήθεια που γνωρίζουμε μόνο εμείς, με
κάποιο απαράβατο Λόγο ενός απροσδιόριστου
Υπέρτατου Όντος, με κάποιο ακόμα δόγμα
που φόρεσε την προβιά της αχρωμάτιστης
φιλοσοφικής αναζήτησης;
Τίποτα
από αυτά, καλέ μου Θανάση. Ο Ορθός Λόγος
είναι αυτό που κάποιος μη μυημένος στην
ελαφρώς απαρχαιωμένη ορολογία μας
αποκαλεί απλά “Λογική” και “Ορθολογισμό”.
Είναι δηλαδή η ενσυνείδητη διανοητική
προσπάθεια να εξηγήσουμε κάποιες
φιλοσοφικές έννοιες και ανθρώπινες
συμπεριφορές, βασισμένοι όχι στα εξ
ουρανού “ληφθέντα” συμπεράσματα στα
οποία είχε καταλήξει για εμάς κάποια
Ιερά Σύνοδος πριν από 1600 χρόνια, αλλά
σε αυτά που προκύπτουν μετά από αυστηρή
και ορθολογική εξέταση όλων των δεδομένων.
Με
λίγα λόγια, προσπαθούμε να εργαστούμε
με βάση το ότι άν κάτι νιαουρίζει,
περπατάει στα κεραμίδια και τρώει
ποντίκια, τότε το πιο πιθανόν είναι να
πρόκειται για γάτα, παρά για δαίμονα
που μαθαίνει ξένες γλώσσες και δοκιμάζει
καινούργιες νοστιμιές.
Βλέπεις,
όταν εμπλέκεται το Δόγμα σε μια φιλοσοφική
ή επιστημονική αναζήτηση, τείνει να την
αντιστρέφει, αναζητώντας το Αποτέλεσμα
που δικαιώνει την Αιτία. Αυτή τη συνήθεια,
που μπορεί στον 21ο αιώνα να σου φαίνεται
άτοπη και αντιεπιστημονική, Θανάση μου,
τη δοκίμασαν στο πετσί τους με εξαιρετικά
επώδυνο τρόπο άνθρωποι σαν τον Κοπέρνικο,
τον Γαλιλαίο, τον Ντα Βίντσι και άλλους
σοφούς, οι οποίοι απλά παρατηρώντας τα
αποτελέσματα κατέληξαν σε μια λογική
αιτία που δεν συμφωνούσε με το κρατούν
Δόγμα της εποχής τους.
Και
θέλεις να επεκταθώ και να σου πω κι ένα
ακόμα “μυστικό”, Θανάση μου; Μάθε λοιπόν
ότι οι κάθε λογής ανά τον κόσμο θρησκόληπτοι
συνάνθρωποί μας, μπορούν να κοιμούνται
τον μακάριο ύπνο τους ήσυχοι, διότι απλά
ο Τεκτονισμός ΔΕΝ ασχολείται με την
μετά θάνατον ζωή. Όταν κάποιος πεθαίνει,
θεωρείται ότι ανεχώρησε “εις Αιωνίαν
Ανατολήν” και δεν το ψάχνουμε αν
συνάντησε 21 ουρί και δυο νταλίκες ρύζι
και μέλι ή αναπαύεται σε τόπους χλοερούς,
παρέα με τον άγιο Φανούρη, ή μετενσαρκώθηκε
σε κουτσομούρα στιν Ινδικό Ωκεανό, διότι
αυτές οι υποθέσεις άπτονται του
θρησκευτικού Δόγματος που ο καθένας
μας πιστεύει.
Αυτό
που προσπαθούμε είναι, όχι να εξασφαλίσουμε
τη Βασιλεία των Ουρανών με το να τα
έχουμε καλά με τον τοπικό Δεσπότη, αλλά
να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι για εμάς
και τους γύρω μας, όσο διαρκεί αυτή η
ζωή μας και πριν η τιποτένια μας ύλη
γίνει υλικό για ένα γενναίο τσιμπούσι
των σκουληκιών.
Για
τις μεταθανάτιες ανησυχίες μας,
εξακολουθούμε να επαναπαυόμαστε στα
χέρια του καλού Θεού που ο καθένας από
εμάς πιστεύει, είτε είναι Τέκτων, είτε
όχι. Απλά, επειδή μπορεί κάποιοι από
τους αδελφούς μας να ονομάζονται Χασάν,
Γιακόμπ, Τοσίρο, Ράτζα και Καθιστός
Βούβαλος, όταν αναφερόμαστε στο Θεό που
πιστεύουμε, έχουμε σοφά συμφωνήσει να
τον αποκαλούμε με το ουδέτερο όνομα
“Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος”
(Μ.Α.Τ.Σ. ή G.A.O.T.U.).
Επίσης
Θανάση μου, έχω παρατηρήσει ότι οι
περισσότεροι αμύητοι συνάνθρωποί μας
έχουν μπερδέψει τον Ελευθεροτεκτονισμό
με τον Σιωνισμό, θεωρώντας ότι πίσω από
τους Τέκτονες κρύβεται μια παγκόσμια
συνωμοσία των Εβραίων για την κυριαρχία
τους επί της Γης. Αυτό ξεκίνησε γύρω στα
τέλη του 19ου αιώνα, όταν η Καθολική
εκκλησία και οι αρχές του Αυτοκράτορα
Ναπολέοντα Γ' θέλησαν να κατασυκοφαντήσουν
όχι μόνον τους Εβραίους, τους οποίους
παρουσίαζαν ως συνωμότες, αλλά και τους
Τέκτονες (οι οποίοι είχαν “μπει στο
ρουθούνι” της εκκλησίας ως αντιδογματικοί
και διαφωτιστές) και τους οποίους
παρουσίαζαν σαν τσιράκια και “κολαούζους”
των Εβραίων. Το ίδιο κείμενο, μεταλλαγμένο
παρουσιάστηκε το 1902 στη Ρωσία και φυσικά
έγινε το ευαγγέλιο των Ναζί, που μέσω
αυτού δικαιολόγησαν την εξολόθρευση 6
εκατομμυρίων Εβραίων και πάνω από
200.000 Τεκτόνων. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο
πάνω σε αυτό το θέμα, μπορείς να διαβάσεις
“Το Κοιμητήριο της Πράγας” του Ουμπέρτο
Εκο, ή να ρίξεις μια ματιά σε αυτή την
παραπομπή:
ή
αν προτιμάς στα Αγγλικά να κάνεις κλικ
εδώ:
Για
όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται από
κάποιους εμφανώς “καμμένους”, όπως
για θυσίες νηπίων, διακορεύσεις κορασίδων,
σπονδές στον Σατανά κλπ. Δεν είμαι
διατεθειμένος να πω τίποτα. Αυτά ανάγονται
στη σφαίρα της αρρωστημένης φαντασίας
και εν πάσει περιπτώσει, αποτελούν και
θέματολογία για να γελάμε και λιγάκι,
Θανάση μου.
Αυτά
τα λίγα και πεζά είχα να σου διευκρινήσω,
καλέ μου φίλε, κι ας διστάζεις ακόμα να
“κρούσεις τη θύρα του Ναού”....
Κατρουλιάρη!!