Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Κάποιες τελευταίες λέξεις...



Καλέ μου φίλε, πιστέ αλλά διστακτικέ (κατρουλιάρη!) αναγνώστη Θανάση, μου είναι αδύνατον να βρω τα κατάλληλα λόγια για να σε ευχαριστήσω για το γεγονός ότι στάθηκες πιστός και τακτικός επισκέπτης του φτωχού αυτού (πλην τιμίου) blog, από το 2010, που αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τις θέσεις και τη φιλοσοφία της Ελευθεροτεκτονικής Αδελφότητας στην αμύητη Ελληνική Κοινωνία.

Όπως είδες όλα αυτά τα χρόνια που γνωριζόμαστε, δεν δίστασα να αναφερθώ, όχι μόνο στα χρόνια προβλήματα της κοινωνίας μας, αλλά και στα προβλήματα που ως Τέκτονες αντιμετωπίζουμε εκ των έσω. Θέλω όμως να ελπίζω, ότι τόσο οι συμπολίτες μας, όσο και οι φίλτατοι αδελφοί μου αντιλήφθηκαν ότι η μνεία αυτών των προβλημάτων έγινε με αγάπη, με παντελή έλλειψη διάθεσης να προσβάλλω οποιονδήποτε και με την ελπίδα να ξεκινήσουν κάποιοι διάλογοι που θα βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων αυτών.

Όμως, πόσα άραγε θέματα μπορεί να θίξει ακόμα και ο πιο τολμηρός και παραγωγικός συντάκτης (πόσω μάλλον η αφεντιά μου), χωρίς να αρχίσει να επαναλαμβάνεται ή χωρίς να αρχίσει να υπεισέρχεται σε Τυπικά και θέματα που άπτονται της εμπιστευτικότητας μεταξύ τεκτόνων αδελφών;

Όπως σου είχα πει, σκοπός του ταπεινού αυτού blog δέν ήταν να λειτουργεί στο διηνεκές με ανεξέλεγκτο σχολιασμό θεμάτων τα οποία προορίζονται για όσους είχαν το θάρρος να “κρούσουν ατάκτως την θύραν”. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι μια καθαρά βιωματική υπόθεση, συνεπώς όποις θέλει να εμβαθύνει στη φιλοσοφία του, θα πρέπει να αποφασίσει κάποια στιγμή να ενταχθεί και όχι να περιμένει από εμένα να του “τα κάνω λιανά”, πράγμα άλλωστε αδύνατον, μια και πάντοτε σου μετέφερα το δικό μου βίωμα και όχι κάποια ανύπαρκτη δογματική εικόνα.

Το κύριο μέλημά μου υπήρξε πάντοτε να διαλύσω κάποιες σκιές και αμφιβολίες που έχουν συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια από τους αναπάντητους ισχυρισμούς κάποιων “ψεκασμένων” συνωμοσιολόγων συμπολιτών μας και να τονίσω ότι η συμμετοχή κάποιου στην Ελευθεροτεκτονική Αδελφότητα δεν συνιστά θρησκευτικό ολίσθημα ή προδοσία των Ιερών της Πατρίδας ή συνωμοσία για την έλευση του Αντίχριστου, σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται κάποιοι φανατισμένοι συμπολίτες μας και ιεράρχες.

Οι Έλληνες Ελευθεροτέκτονες παραμένουν κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας, χωρίς καμιά εξάρτηση από κάποιο αλλότριο κέντρο παραεξουσίας, και είναι το ίδιο Πατριώτες και πιστοί Χριστιανοί (ή Εβραίοι, ή Μουσουλμάνοι) με οποιονδήποτε άλλο αμύητο συμπολίτη τους, διακονώντας ένα θεσμό για τον οποίο είναι υπερήφανοι για όσα προσέφερε εδώ και 2 αιώνες στα Εθνικά μας θέματα και τους συνανθρώπους μας.

Με στόχο να σε ενημερώσω, καλέ μου Θανάση, σου προσέφερα πάνω από 80 αναρτήσεις όλα αυτά τα χρόνια, πολλές φορές αντιμετωπίζοντας τα αρνητικά σχόλια κάποιων φίλων ή αδελφών μου, οι οποίοι έχουν τη (σεβαστή) άποψη ότι δεν πρέπει να δίνουμε δεκάρα τσακιστή για όσα απίθανα μας καταμαρτυρούνται.

Όμως, καλέ μου φίλε, κάποια στιγμή πρέπει να βάζει κανείς τελεία σε όσα λέει και ποια είναι άραγε η καταλληλότερη στιγμή από αυτήν που ακόμα εξακολουθεί να έχει την αποδοχή και την προσοχή των αναγνωστών του;

Έτσι αποφάσισα να μην αναρτήσω πια τίποτα άλλο σε αυτό το blog και να το αφήσω απλά επισκέψιμο σε όποιον φίλο θελήσει να ενημερωθεί για το θέμα του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού και να σκεφτεί αν αξίζει τον κόπο να “κρούσει τη θύρα”.

Μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα και με σκοπό να σε διευκολύνω, καλέ μου Θανάση, θα συγκεντρώσω κάποια επιλεγμένα κείμενα από αυτό το blog, σε ένα ηλεκτρονικό βιβλιαράκι μορφής PDF, το οποίο θα μπορείς ελεύθερα να κατεβάσεις και να μοιραστείς με άλλους Θανάσηδες στο διαδίκτυο. Κοίτα να με επισκέπτεσαι για κάποιο διάστημα, για να βρείς εδώ τη διεύθυνση απ'όπου θα μπορείς να το κάνεις download.

Ελπίζω να σε βοήθησα να μάθεις ένα-δυο πράγματα παραπάνω για τους Ελευθεροτέκτονες και κάποια στιγμή να σε ανταμώσω να φοράς το λευκό περίζωμα του Μαθητή και να στέκεσαι στη στήλη του Βορά.

Με αγάπη,

Greek Mason