Η Συλλογική Ψυχή του Τεκτονικού Τυπικού..

Καλέ μου και μοναδικέ αναγνώστη Θανάση, γνωρίζω ότι παραμένεις ακόμα διστακτικός (κατρουλιάρη!) επειδή πάρα πολλά πράγματα έχουν ακουστεί για τις Τεκτονικές τελετουργίες μέσα στις στοές.

Οι πολέμιοι του Ελευθεροτεκτονισμού διατείνονται  ότι αυτού του είδους οι μυστικές «τελετές» δεν είναι τίποτα άλλο από σατανιστικές επικλήσεις και γι αυτό κάθε Τέκτονας όταν αποδημήσει εις «αιωνίαν Ανατολήν» θα βρεθεί σούμπιτος μέσα σε ένα καζάνι γεμάτο καυτή πίσσα, με τους διαόλους να τον τρυπάνε με τα δικράνια τους για να δούν αν μαλάκωσε.

Σε αυτή την περίπτωση, Θανάση μου, είναι μάλλον περιττό να κόψουμε το κάπνισμα για να αποφύγουμε την πίσσα από τα πνευμόνια μας, μια και θα περάσουμε μια αιωνιότητα κάνοντας απλωτές μέσα της.

Θα ήταν βέβαια απλούστατο το να δώσουμε μια απάντηση σε όλες αυτές τις κατηγορίες, που έμπλεη ιερής αγανάκτησης εκτοξεύει η κάθε θεούσα που έχει να δει χαρά στα σκέλια της από την εκστρατεία στη Μικρά Ασία. Θα μπορούσαμε να τη φέρουμε μέσα στις στοές μας για να δει μόνη της τι ακριβώς πράττουμε και να καταλάβει ότι οι απανταχού παρθένες δεν κινδυνεύουν να διακορευτούν από κάποιο παλιομασόνο στο όνομα του Σατανά, οπότε καλύτερα να παρακολουθήσει κρυφά  την ανιψιά της τη Σουλτάνα όταν της λέει ότι πάει για κασάτο στην πλατεία, αντί να ανεμίζει ανορθόγραφα λάβαρα στα μούτρα μας.

Όμως, θα αναρωτηθείς αγαπητέ και αμύητε φίλε μου Θανάση, γιατί εμείς οι Τέκτονες διαφυλάττουμε τόσο πολύ τα μυστικά μας (που δεν είναι πια μυστικά, μια και τα Τυπικά των βαθμών βρίσκονται στο διαδίκτυο) αρνούμενοι να τα κοινοποιήσουμε, να τα μαγνητοσκοπήσουμε και να τα παίξουμε σε κάποιο reality show, τύπου  "Ένδοξος Αδελφός" (κατά το «Μεγάλος Αδελφός»);

Όλα έχουν να κάνουν, αγαπημένε μου φίλε και μοναδικέ αναγνώστη, με αυτό που ονομάζουμε «Τεκτονικό Εγρηγορός».

Υπάρχουν αδελφοί πολύ πιο εύγλωττοι και διαβασμένοι από την αφεντομουτσουνάρα μου, οι οποίοι θα μπορούσαν να σου αναλύσουν τη φιλοσοφία πίσω από τον όρο αυτό με τρόπο που είτε θα τον καταλάβαινες απόλυτα, είτε θα έπεφτες ξερός, παραιτούμενος πάσης διανοητικής λειτουργίας, ανάλογα με τις νευρικές συνάψεις που πρόλαβες να δημιουργήσεις από τότε που η μαμά σου κούναγε μια κουδουνίστρα μπροστά στη μύτη σου για να διαπιστώσει αν αντιδράς ή αν θα σε παντρέψει αλλήθωρο και με τα σάλια σου να τρέχουν.

Ο καλός σου φίλος και συντάκτης θα προσπαθήσει να σου αναλύσει εν τάχει τον όρο αυτό, βασισμένος σε ομιλίες και κείμενα που έγραψαν κάποιοι ιδιαίτερα μελετηροί και σοφοί αδελφοί του.

Στα αποδυτήρια, λίγο πριν τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου, ο προπονητής της ομάδας αρχίζει έναν εξάψαλμο που σκοπό έχει να κάνει τους παίκτες να βγουν αφιονισμένοι στο χορτάρι και να τα δώσουν όλα, σαν μία γροθιά, για να κατακτήσουν το κύπελλο και να το φέρουν στην Αθήνα (λέμε τώρα!!). Το ίδιο συμβαίνει και με το διοικητή μιας  διμοιρίας στρατιωτών  λίγο πριν από τη μάχη, όπως και με τον παπά που καλεί το ποίμνιό του σε μια θρησκευτική επίκληση. Και αυτό λέγεται «ψυχικός συντονισμός» και είναι η διαδικασία της πνευματικής και ψυχικής ενοποίησης μιας ομάδας ανθρώπων σε ένα σύνολο του οποίου οι δυνάμεις είναι μεγαλύτερες από το άθροισμα των δυνάμεων των επιμέρους μονάδων του.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και για τον ίδιο σκοπό, το Τεκτονικό Τυπικό προβλέπει μια διαδικασία, ένα τελετουργικό αν θέλεις, το οποίο έχει σκοπό να συντονίσει τους συμμετέχοντες στις εργασίες της στοάς σε ένα κοινό σκοπό, ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εξύψωση της ομάδας σε μία ανώτερη πνευματική λειτουργία ή επίπεδο, το οποίο δεν θα περιλαμβάνει τα καθημερινά προβλήματα, τις έγνοιες και τις μικρότητες που μας ταλανίζουν στην εκτός Ναού ζωή μας. Αυτός ο πνευματικός συντονισμός  λοιπόν λέγεται «Τεκτονικό Εγρηγορός».

Θα ήταν πολύ απλό (και ιδιαίτερα ξεκούραστο) να σταματήσω εδώ, έχοντας καλύψει ένα μεγάλο μέρος από τις απορίες σου, αγαπητέ μου Θανάση. Όμως, η λογική που σου προανέφερα βασίζεται σε φιλοσοφικές έννοιες  οι οποίες κάποιες φορές ξεπερνούν τη δυνατότητα του γραπτού ή προφορικού λόγου και πηγάζουν μέσα από το συμβολικό και μυστηριακό πεδίο της ανθρώπινης εμπειρίας.

Κάνε υπομονή λοιπόν και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι εννοώ.

Κάθε εσωτερική διδασκαλία βασίζεται στους μύθους και τις αλληγορίες, προκειμένου ο μαθητής και ο μελετητής της να καταστεί δυνατός να αποσυμβολίσει τις διδαχές της, δεδομένου ότι το λογικό πεδίο της εμπειρίας μας δεν είναι πάντα δυνατό να το πράξει. Εν ολίγοις, οι μύθοι και οι αλληγορίες αποτελούν το σεναριακό μίτο μιας καθαρά μυητικής διαδικασίας που οδηγεί τον ερευνητή μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές προς την ερμηνεία απόκρυφων αληθειών και εσωτερικών νοημάτων.

Η Παλαιά Διαθήκη, το Κοράνι, η διδασκαλία του Ιησού, ο αρχαιοελληνικός Δωδεκαθεϊσμός και τόσες άλλες φιλοσοφίες, κοσμοθεωρίες και θρησκευτικές διδασκαλίες, αποκτούν μια πληθώρα πρόσθετων νοημάτων, με τον αποσυμβολισμό του σεναριακού τους μέρους.

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ως ορθόδοξοι χριστιανοί, ότι η πραγματική θεολογική και φιλοσοφική υπόσταση του χριστιανισμού βασίζεται στις φιλοσοφικές και θεολογικές ερμηνείες των Πατερικών Κειμένων, στον αποσυμβολισμό δηλαδή των αλληγοριών της διδασκαλίας του Ιησού και του Θείου Δράματος και όχι στην στεγνή παράθεση ιστορικά  αμφισβητήσιμων γεγονότων, που από μόνη της θα μας έκανε να φαινόμαστε γραφικοί.

Κάθε νεοφώτιστος μαθητής, εισερχόμενος στην Τεκτονική Αδελφότητα και συμμετέχων στα εργαστήρια της στοάς του, συντονίζεται με το προϋπάρχον Τεκτονικό Εγρηγορός. Οδηγείται δηλαδή στις προϋπάρχουσες ενεργειακές καταβολές της Τεκτονικής Αδελφότητας και  με καθαρά βιωματικό τρόπο, εναρμονίζεται με τον «παγκόσμιο ρυθμό» που αναφέρεται στο Τυπικό του Μαθητού, προκειμένου να συμβάλει κι αυτός με τη σειρά του στην προώθηση και εξέλιξη της διαδικασίας αυτής μέσα από τη συμμετοχή του στην Αδελφότητα.

Προσωπικά θεωρώ τον Paulo Coelho ένα "New Age" συγγραφέα «της μόδας», τον οποίο επικαλούνται οι περισσότερες γκομενίτσες ως επίφαση κουλτούρας και για να αποδείξουν ότι ο εγκέφαλός τους λειτουργούσε, (τρόπον τινά), την ώρα που ψήνονταν σα γαλοπούλες στην παραλία. Όμως, μία φράση του με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο: «Όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, το Σύμπαν συνωμοτεί για να το πραγματοποιήσεις».

Ακριβώς αυτό συμβαίνει Θανάση μου, όταν συντονίζονται οι πνευματικές ενέργειες ενός αριθμού ανθρώπων που έχουν κοινό σκοπό. Η συντονισμένη πνευματική ενέργεια των συμμετεχόντων, δημιουργεί αυτό που κάποιες εσωτερικές θεωρίες ονομάζουν «σκεπτομορφή» και είναι μια νοητική κατασκευή που δημιουργείται από τις επαναλαμβανόμενες σκέψεις ενός ατόμου ή μιας συντονισμένης ομάδας ατόμων. Με αυτή τη λογική που σου παραθέτω, το Εγρηγορός είναι μια πνευματική οντότητα που δημιουργείται από το συλλογικό και συντονισμένο διαλογισμό πολλών ανθρώπων, η οποία αυτονομείται από τα συνθέτοντα μέρη και αποτελεί μία πνευματική δεξαμενή που επηρεάζει άμεσα αυτόν που θα την προσεγγίσει με τη σκέψη του. Είναι εν ολίγοις, η συλλογική Ψυχή της Αδελφότητας.

Πάρα πολλές από τις τελετουργίες του ανοίγματος και κλεισίματος των εργασιών άλλωστε, σκοπό έχουν τη συλλογή και  αναδιανομή αυτής της πνευματικής ενέργειας στους συμμετέχοντες αδελφούς, όπως είναι (για τους μυημένους) η Τεκτονική Άλυσος. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, γιατί έχω δεσμευτεί να μην συζητάω για αυτά καθαυτά τα Τυπικά.

Και φυσικά, Θανάση μου, μπορεί όλα τα Τυπικά μας να είναι δημοσιευμένα στο διαδίκτυο, αλλά έχουν τόση αξία για τον αμύητο, όση θα είχε η Αγία Γραφή για ένα κάτοικο του Άρη. Τη στιγμή όμως που θα έφερνε κάποιος αδελφός  μέσα στο Τάγμα και στις εργασίες της στοάς του ένα αμύητο ή και εχθρικό προς την ύπαρξή μας άνθρωπο, έστω και ως απλό παρατηρητή των τεκταινομένων, τότε θα ήταν σα να πετούσε μια σιδερόβεργα μέσα σε ένα Υποσταθμό υψηλής τάσης της ΔΕΗ.

Η μυσταγωγία των εργασιών μιας Στοάς, προϋποθέτει και συμμετοχή στο Τεκτονικό Εγρηγορός, καλέ μου φίλε. Γι’αυτό ακριβώς το λόγο, είναι αδύνατον να παρακολουθούν τις εργασίες μας άνθρωποι που δεν είναι «Τέκτονες Κανονικοί» και όχι από φόβο μην γίνουν μάρτυρες σφαγής των κοτόπουλων στο όνομα του Βαλαάλ.