Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Κάτω από τα πλουμιστά στολίδια...





Καλέ μου φίλε και κατρουλιάρη αναγνώστη, Θανάση, πάνε αρκετές μέρες από την τελευταία φορά που κατάφερα να σκορπίσω λίγα ψήγματα αμφίβολης αμπελοφιλοσοφίας στο βαρετό σου κόσμο. Μη με παρεξηγείς όμως, καλέ μου Θανάση, οι καιροί είναι χαλεποί και ο αγώνας για το μεροκάματο ανελέητος και διαρκής.

Αυτές τις μέρες, οι στοές της Ελλάδας ξεκινούν τις εργασίες του νέου Τεκτονικού Έτους, που θα περιλαμβάνουν και τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των νέων συμβουλίων τους. Θα κληθούμε λοιπόν να εκλέξουμε τους αδελφούς εκείνους που διαθέτουν όρεξη, χρόνο και ενέργεια να προσφέρουν σε όλους εμάς τους υπόλοιπους τις αφιλοκερδείς και πολύτιμες υπηρεσίες τους για τη λειτουργία των στοών μας.

Βλέπεις, τίποτα άλλο δεν μπορεί να περιμένει ο εκλεγμένος αξιωματικός μιας στοάς, εκτός από το να επιφορτιστεί με περισσότερα καθήκοντα, εις βάρος του λιγοστού χρόνου που διαθέτει για ξεκούραση και διασκέδαση. Το να είσαι μέλος του Συμβουλίου, σημαίνει μόνο προσφορά και κανένα άλλο προνόμιο.

Φυσικά, αν είναι να πιστέψουμε τους προσφιλείς μας Ταλιμπάν, οι μασόνοι ανήκουν σε ένα κλειστό κοινωνικό κύκλο όπου η εξουσία επάνω στις υποθέσεις του κόσμου διαμοιράζεται σε λίγους και εκλεκτούς. Έχει δε φτάσει τόσο βαθειά η συνωμοσιολογική τους διάθεση, ώστε οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο που κατέχει κάποια πολιτική, στρατιωτική, δικαστική ή επιχειρηματική εξουσία να τον εντάσσουν αυτόματα στις τάξεις των μασόνων. Έτσι μαθαίνω από τις διάφορες φυλλάδες και αναρτήσεις του διαδικτύου ότι χωρίς καν να το έχω ψυλλιαστεί, είμαι αδελφός με το Σαμαρά, τον Μπους και τον Ομπάμα.

‘Όμως, καλέ μου Θανάση, ας αφήσουμε για μια στιγμή τους συμπατριώτες μας Τέκτονες, οι οποίοι προσέρχονται στις στοές τους ντυμένοι με τα σκουρόχρωμα κοστούμια τους (προκαλώντας ποικίλα σχόλια μεταξύ των θαμώνων των παρακείμενων καφέ, οι οποίοι νομίζουν ότι κάπου εκεί γύρω γίνεται συνέδριο εργολάβων κηδειών) και ας πάμε στη φτωχότερη χώρα του Δυτικού ημισφαιρίου, την Αϊτή, που πριν λίγα χρόνια θρήνησε χιλιάδες θύματα από ένα καταστροφικό σεισμό που την ισοπέδωσε.

Στη φωτογραφία που συνοδεύει το παρόν κείμενο μπορείς να δεις τους εκεί Αδελφούς μας να εργάζονται εν στοά, στολισμένοι με τα πλουμιστά περιζώματα και διάσημα του τίτλου τους και με εμφανή τα χαρακτηριστικά ευμάρειας στα πρόσωπά τους…

Τι; Δεν βλέπεις αυτά που σου περιγράφω; Τι βλέπεις δηλαδή, ένα μάτσο αποστεωμένα ανθρωπάκια, σαν αυτά που σου πουλάνε CD στις ταβέρνες, ανάμεσα στα χαλάσματα που άφησε ο σεισμός, να φοράνε κάτι κουρέλια με τα σύμβολα του Τεκτονισμού (αν έχουν να φορέσουν) και να πραγματοποιούν το Τεκτονικό τυπικό των εργασιών τους μέσα σε ένα χώρο που δεν θα άφηνες ούτε τις κατσίκες του παππού σου;

Δεν μπορεί, καλέ μου Θανάση, άλλωστε αυτοί, όπως σου έχει πει και ο Άγιος Πειραιώς, είναι οι νομείς της παγκόσμιας εξουσίας και ένα τους νεύμα θα ήταν αρκετό για να ταρακουνήσει το παγκόσμιο τραπεζικό κατεστημένο.

Πάντως, σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω μαζί σου, καλέ μου φίλε. Στο ότι αυτά τα σκουρόχρωμα ανθρωπάκια που βλέπεις στη φωτογραφία αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό, αγνό και αφτιασίδωτο πνεύμα του Ελευθεροτεκτονισμού.

Δεν έχει σημασία αν τα περιζώματά τους είναι χρυσοποίκιλτα, ή φτιαγμένα στο χέρι από λινάτσα, γιατί αυτό που πρεσβεύουν, εργαζόμενοι στη στοά τους, αφορά το Πνεύμα, την αδελφική Αγάπη, την Ισότητα και την Ελευθερία και τίποτα από αυτά δεν προϋποθέτει λαμπερά άμφια και εντυπωσιακές παράτες.

Άλλωστε, ιστορικά, ο Τεκτονισμός αναπτύχθηκε μέσα από τις δυσκολίες, την έλλειψη ελευθερίας και τις κοινωνικές ανισότητες, τότε που οι απλοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν ανυπέρβλητες αντιξοότητες και αναζητούσαν τρόπους να ελευθερώσουν το πνεύμα τους από τα δεσμά.

Οπότε, καλέ μου Θανάση, την επόμενη φορά που θα ακούσεις για τις μυστικές εκείνες τελετές στις οποίες οι συμμετέχοντες μασόνοι νέμονται τα πλούτη και την εξουσία της Γης, μη φέρνεις στο μυαλό σου τους τους καλοζωισμένους συμπολίτες μας Τέκτονες, (όχι διαφορετικούς από οποιονδήποτε άλλο Έλληνα πολίτη), αλλά αυτούς τους ανθρώπους που σου δίνουν μια πολύ καθαρότερη εικόνα του τι πραγματικά προσπαθούμε να είμαστε.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

υπεροχο, απο καρδιας