Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Η Γεωπολιτική του Τεκτονισμού...




Όπως βλέπεις, καλέ μου Θανάση, τώρα στις γιορτές μπόρεσα και βρήκα 1 ωρίτσα για να γράψω άλλο ένα από εκείνα τα πονήματα που συνήθως σε αφήνουν με μισάνοιχτο το στόμα και τα σάλια να σου τρέχουν στο μελιτζανί σου πουκαμισάκι. Φαντάσου οι αναρτήσεις μου να ήταν και αξιόλογες, γεμάτες φιλοσοφικά μηνύματα και αφορμές για διαλογισμό, τι θα πάθαινες. Ευτυχώς και για τους δύο μας, δεν είμαι ικανός να γράψω τόσο βαθυστόχαστα κείμενα, αλλοιώς θα ήμουν εγώ που θα μου έτρεχαν τα σάλια, με απλανές βλέμμα μπροστά στην οθόνη μου.

Όπως έχεις δει στο τέλος κάθε ανάρτησης του φτωχού μου μπλόγκ (και του αδελφού αγγλόφωνου «Reflections of a Mason»), υπάρχει μια εικόνα του πλανήτη μας, πάνω στην οποία εμφανίζονται με κόκκινες κουκίδες όλα τα σημεία από τα οποία κάποιοι άλλοι, αλλοδαποί Θανάσηδες έχουν επισκεφθεί τη σελίδα αυτή. Θέλω να παραμυθιάζω τον εαυτό μου ότι όλοι αυτοί οι επισκέπτες είναι είτε αδελφοί Τέκτονες, είτε τέλος πάντων άνθρωποι που αναζητούν περισσότερες πληροφορίες για την Τεκτονική Αδελφότητα.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βγάλουμε κάποια σχεδόν ασφαλή συμπεράσματα για την γεωπολιτική επιρροή του Τεκτονισμού, αν και ούτε κοινωνιολόγος είμαι, ούτε έχω ιδιαίτερες δεξιότητες σε πολιτικές και κοινωνικές αναλύσεις, πέρα από αυτές που μπορούν να με βγάλουν ασπροπρόσωπο στο περιβάλλον ενός μετρίου μεγέθους καφενείου, στην Άνω Τραχανοπλαγιά Ευρυτανίας.

Καταρχάς θα παρατήρησες ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών προέρχονται από Δυτικές χώρες και κυρίως από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Είναι αυτές οι χώρες που έχουν αναπτύξει μέσα στους τελευταίους 3 αιώνες κάποια ισορροπία μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, και στις οποίες η αστική και μεσοαστική τάξη αποτελεί την πλειοψηφία του κοινωνικού ιστού. Είναι οι χώρες που ο ανθρωποκεντρισμός και οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των κοινωνικών και πολιτικών τους λειτουργιών, όπως αυτές αναπτύχθηκαν από την περίοδο του Διαφωτισμού και μέχρι σήμερα.

Αντίθετα, σε χώρες που λειτουργούν απολυταρχικά καθεστώτα με κοινωνικές δομές που παραπέμπουν στο Μεσαίωνα (και αυτό το βλέπει κανεις καθαρά στην Κίνα, την ανατολική πρώην Σοβιετική Ένωση και την Αφρική), η εξάπλωση του Τεκτονισμού είναι ελάχιστη και μόνο σε κάποια συγκεκριμένα αστικά κέντρα, γεγονός που μπορεί να εξηγηθεί ως τυχαίες επισκέψεις από δυτικούς Θανάσηδες που εργάζονται στα μέρη αυτά (π.χ. στη Νιγηρία, τη Σαουδική Αραβία κλπ).

Άλλο ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι ανεξάρτητα από την ανεξιθρησκεία που αποτελεί δομικό στοιχείο του Τεκτονισμού, η εξάπλωσή του είναι πολύ πιο έντονη στις Χριστιανικές χώρες και σχεδόν μηδαμινή στις χώρες που ασπάζονται το Ισλάμ, με εξαίρεση ίσως την κοσμική γείτονά μας Τουρκία, όπου ανέκαθεν η Τεκτονική ιδιότητα ήταν προνόμιο της άρχουσας τάξης του Κεμαλικού καθεστώτος, μια και ο ίδιος ο Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε Τέκτων και μάλιστα μυημένος σε στοά της Θεσσαλονίκης, στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν το κίνημα των Νεότουρκων απολάμβανε της ένθερμης υποστήριξης των Ελλήνων.

Σε άλλες ισλαμικές χώρες, όμως, όπως στο Ιράκ, το Ιράν, την Σαουδική Αραβία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο (για να αναφέρω τις κυριότερες), η Τεκτονική ιδιότητα αποτελεί αδίκημα κολάσιμο με μακροχρόνιες φυλακίσεις ή εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες και τα αποτελέσματα αυτής της καταπίεσης φαίνονται πεντακάθαρα στο χάρτη.

Κάποιες αραιότερες κατανομές σε χριστιανικές δυτικές χώρες όπως στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, είναι συμβατές με την πληθυσμιακή κατανομή στις χώρες αυτές, αν και είναι εμφανές ότι  στις ΗΠΑ ο Τεκτονισμός είναι περισσότερο ισχυρός στην Ανατολική ακτή, απ’όσο στη λεγόμενη κοιλάδα του Mississippi, και τις παραδοσιακές Νότιες και Μεσοδυτικές πολιτείες, όπου ο Χριστιανικός φονταμενταλισμός έχει βρει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί και να εδραιωθεί ως ρυθμιστικός κοινωνικός παράγων. Η αλληλεπίδραση της έμφυτης θρησκευτικότητας και δογματισμού πολλών Αμερικανών, με την Τεκτονική τους ιδιότητα, έχει δυστυχώς λειτουργήσει εις βάρος του Τεκτονισμού, μετατρέποντάς τον σε μια «νερωμένη» έκδοση ενός κοινωνικού κλάμπ κυρίων, με παρελάσεις, μπάρμπεκιου, έντονο θρησκευτικό δογματισμό και σχεδόν μηδενική φιλοσοφική ενασχόληση.

Τέλος, στο Μεξικό και την Κεντρική και Λατινική Αμερική, αν και υπάρχουν αρκετές επισκέψεις από τα αστικά κέντρα, αποδεικνύεται ότι ο Καθολικισμός έχει επηρεάσει αρνητικά την αντιμετώπιση του Τεκτονισμού από τον πληθυσμό, πράγμα που ασφαλώς θα φαινόταν και στην Ελλάδα μας, αν το μπλογκάκι αυτό δεν ήταν Ελληνικό κι εσύ δεν ήσουν ένας τόσο επίμονος και καλοπροαίρετος αναγνώστης, που καθημερινά αλλάζει πόλεις για να φανούν πολλές κουκκίδες στο χάρτη.

Δεν μπορώ βέβαια να πάρω όρκο για όλες αυτές τις αναλύσεις ως προς την ακρίβειά τους, μια και ο παράγων της γλώσσας είναι σημαντικός, αφού υπάρχουν χώρες που οι κάτοικοί τους γνωρίζουν τόσα Αγγλικά όσα εμείς Κινέζικα.

Το συμπέρασμα όμως που βγαίνει, καλέ μου Θανάση, είναι ότι ο Τεκτονισμός υπήρξε προϊόν αλλά και γεννήτορας των δυτικών κοινωνιών, όπως αυτές έχουν εξελιχθεί μέχρι σήμερα. Δεν εξετάζω τη χρονική προτεραιότητα του αυγού ή της κότας, αλλά την άρρηκτη σχέση του Τεκτονισμού με όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα και αναντικατάστατα στοιχεία της Κοινωνίας μας, όπως είναι οι Δημοκρατικές ελευθερίες, η ανεξιθρησκεία, τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, η λειτουργία της Δικαιοσύνης και η ελευθερία της έκθεσης του καθένα μας σε νέες ιδέες, αντιλήψεις και πληροφορίες.

Αν όλα αυτά δεν τα θεωρείς πολύτιμα, ίσως μια επίσκεψή σου σε κάποια από τις χώρες όπου η ερμηνεία της θέλησης κάποιου τιμωρού θεού είναι Νόμος, να σε πείσει…

Αυτά τα λίγα καλέ μου φίλε Θανάση, ελπίζω να μη σε κούρασα…

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το «μαγικό» στοιχείο της στατιστικής είναι ότι τα ίδια δεδομένα μπορούν να ερμηνευθούν με διαφορετικούς τρόπους και να οδηγήσουν σε διαφορετικά συμπεράσματα. Το στοιχείο που επηρεάζει το αποτέλεσμα είναι αυτό που ονομάζεται «στοιχείο βάσης» και ουσιαστικά αποτελεί την βασική παραδοχή από την οποία ξεκινά κάποιος.

Αν χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο βάσης η εχθρότητα ή η ανεκτικότητα ενός καθεστώτος προς τον τεκτονισμό , όντως τα αποτελέσματα είναι αυτά που αναφέρετε . Επειδή όμως ένα από τα στοιχεία του τεκτονισμού σίγουρα αφορά την έρευνα από εναλλακτικές γωνίες, θεωρείστε (σαν παιχνίδι σκέψης) τα ακόλουθα στοιχεία βάσης :

Α) Η εξάπλωση του Internet και των σχετικών τεχνολογιών ανά χώρα και ήπειρο
Β) Η οικονομική δυνατότητα του μέσου πολίτη για πρόσβαση στο Internet ανά χώρα και ήπειρο
Γ) Το ποσοστό κάλυψης βασικών αναγκών (τροφή,ασφάλεια κλπ) . Αν αυτές δεν καλύπτονται , δύσκολα κάποιος θα είναι σε θέση να ασχοληθεί με θέματα αυτογνωσίας όπως ο τκτ.
Δ) Το «δέσιμο» του τκτ. ,με την χριστιανική διδασκαλία
Ε) Η διασπορά των Ελλήνων μεταναστών που προτιμούν την ανάγνωση στην Ελληνική γλώσσα (παρά την ύπαρξη της σχετικής ανάλογης αγγλόφωνης version)

Οποιοδήποτε από τα ανωτέρω χρησιμοποιήσει κανείς, η κατανομή είναι λογική και βγάζει τα ανάλογα συμπεράσματα .Κάποιος ,δε,μπορεί να χρησιμοποιήσει 2 ή και περισσότερα από τα ανωτέρω

Εν κατακλείδι , η θετική ή μη στάση απέναντι στον τεκτονισμό δεν οφείλεται πάντα σε παράγοντες απαγόρευσης όπως το όποιο θρήσκευμα,δόγμα ή εκκλησία . Είναι,κατά την γνώμη μου , θέμα καθαρά προσωπικής αναζήτησης , αλλά (κυρίως) της ύπαρξης των κατάλληλων συνθηκών που επιτρέπουν ή όχι την σχετική αναζήτηση

GREEK MASON είπε...

Eχετε απόλυτο δίκιο, γι'αυτό κι εγώ λέω "Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βγάλουμε κάποια σχεδόν ασφαλή συμπεράσματα για την γεωπολιτική επιρροή του Τεκτονισμού, αν και ούτε κοινωνιολόγος είμαι, ούτε έχω ιδιαίτερες δεξιότητες σε πολιτικές και κοινωνικές αναλύσεις, πέρα από αυτές που μπορούν να με βγάλουν ασπροπρόσωπο στο περιβάλλον ενός μετρίου μεγέθους καφενείου, στην Άνω Τραχανοπλαγιά Ευρυτανίας".

Παρόλα αυτά, σε πάρα πολλές περιοχές που το Internet είναι απόλυτα προσβάσιμο (Ιραν, Ιρακ, Αίγυπτος, Λιβύη κλπ) εξακολουθεί να υπάρχει μια εντυπωσιακή απουσία επισκεπτών. Πάντως, είστε φυσικά ελεύθερος να συναγάγετε τα δικά σας συμπεράσματα, εγώ απλά κατέγραψα τα δικά μου, μη θεωρώντας τα θέσφατα.