Απόσχισέ με, ν'αλλάξω ράφτη....

Καλέ μου (και μοναδικέ) αναγνώστη Θανάση, ο αείμνηστος αδ.: Νίκος Καζαντζάκης περιγράφει μία Τουρκική ιστορία κάπως έτσι:

“Όταν ο Αλλάχ έφτιαξε τον κόσμο έφτιαξε από κάθε εθνικότητα έναν άνθρωπο και τους έβαλε σε ένα ταψί. Τον Τούρκο τον έφτιαξε από τα καλύτερα υλικά, βούτυρο, μέλι και γάλα ενώ τον Έλληνα τον έφτιαξε από τα χειρότερα, σκατά, ακαθαρσίες, βρωμιές κλπ.

Αφού αναπαυόταν μετά το φτιάξιμο του κόσμου και των ανθρώπων, πήρε δυσάρεστο μήνυμα από τους αγγέλους του. Αλλάχ συμφορά. Ο Έλληνας στο ταψί τους ξεπάστρεψε όλους, πάει κι ο Τούρκος, πάει κι ο Εγγλέζος, πάει κι ο Εβραίος. Έπεσε ο μεγάλος πάνσοφος Αλλάχ σε σκέψη μεγάλη και ιδέες δεν του κατέβαιναν. Καλεί συμβούλιο σοφών και αγίων και τότε ύστερα από πολλή σκέψη, αποφάσισε να ξαναφτιάξει τους ανθρώπους, έναν από κάθε φύλο και εθνικότητα, αλλά δύο Έλληνες.

Πράγματι η ιδέα πέτυχε. Από τότε οι Έλληνες τρώγουνται μεταξύ τους και έχουν αφήσει τους άλλους σε ειρήνη και ηρεμία”.

Ανοίχτε όποιο κατάλογο σωματείων, κομμάτων, ενώσεων, συνδικαλιστικών οργάνων κλπ θέλετε και βάλτε το δάχτυλό σας τυχαία σε ένα όνομα. Είναι βέβαιο ότι ψάχνοντας λίγο περισσότερο θα ανακαλύψετε ότι η ένωση αυτή προήλθε από απόσχιση από κάποια άλλη και μέσα της επικρατούν εμφυλιοπολεμικές τάσεις από 2 ή 3 ή περισσότερα ρεύματα.

Πιστεύετε ότι ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός θα τη γλύτωνε; Αμ δε!!!

Μετά από 200 σχεδόν χρόνια αφομοίωσης του Τεκτονισμού στην Ελληνική πραγματικότητα, ο κάθε ενδιαφερόμενος προς ένταξη έχει να διαλέξει από μία πληθώρα τεκτονικών ταγμάτων που προήλθαν από απανωτές αποσχίσεις για τον άλφα ή βήτα λόγο.

Η ιστορία συνήθως πάει κάπως έτσι:

Είναι το αρχικό Τάγμα της Μεγάλης και Γαληνοτάτης Ανατολής των Παραδοσιακών και Αποδεδεγμένων από τους Φίλτατους Αγγλους Αδελφούς, Τεκτόνων (ΜΓΑΠΑΦΑΑ, φανταστική Στοά για το παράδειγμά μας, ουδεμία σχέση έχουσα με υπαρκτή Στοά).

Με τα χρόνια, ο Μέγας Διδάσκαλος έχει αγκαζάρει τον θώκο και επειδή έκανε και κόπο να αλλάξει τις ταπετσαρίες στο γραφείο, να βάλει ένα σεμεδάκι της πεθεράς του πάνω στην TV και να βάλει και καινούργια καλαθάκια απορριμμάτων, θεωρεί ότι η θέση του θα έπρεπε να είναι ισόβια. Έχει βάλει και ένα τσούρμο κολλητάρια γύρω του σε όλα τα καίρια αξιώματα και έχει κάνει τη ΜΓΑΠΑΦΑΑ βιλαέτι του. Άλλωστε, που θα έβλεπε τέτοιες τιμές και τζάμπα μάσα, ο καψερός, στο σπίτι του που με το που μπαίνει μέσα η συμβία του τον κοιτάει με μισό μάτι;

Στο μεταξύ…

Φαντάζομαι ότι όλοι οι αδελφοί που έχουν την ατυχία να ξεπέσουν στο blog αυτό έχουν κάνει στρατό. Θυμάσαι Θανάση μου, πως λειτουργούσε ο διδακτικότατος αυτός θεσμός; Υπήρχε ο Κανονισμός 20-1, ο οποίος ποτέ δεν μοιραζόταν στα φαντάρια και όποτε ήταν προσβάσιμος, ήταν απλά για το θεαθήναι. Στην ουσία, όλοι οι κανόνες ήταν δομημένοι έτσι ώστε να ευνοούν την ιεραρχία σε κάθε λογής αυθαιρεσία και ερμηνεία τη βόλευε, προκειμένου να τιμωρηθεί ο ανυπάκουος (ή απλά παραπονούμενος) οπλίτης.

Η Ελληνική κοινωνία λοιπόν λειτουργεί ακόμα με τον Κανονισμό 20-1, και η υπόλοιπη νομοθεσία έχει εφαρμογή μόνο εκεί που εμείς δεν εμπλεκόμεθα. Όλοι μαζί να το επαναλάβουμε αυτό… «Η Ελληνική…. Κλπ». Το εμπεδώσατε; 

Επιστροφή στη ΜΓΑΠΑΦΑΑ και τον δικό της 20-1….

«Για γκελ μπουρντά αδελφέ Καραμπριζόλα… Το Συμβούλιο της ΜΓΑΠΑΦΑΑ πληροφορήθηκε ότι διαβάσατε-διαδώσατε-ανατυπώσατε-δημοσιεύσατε υλικό που προέρχεται από άτομα εχθρικά προσκείμενα προς αυτήν. Τιιιιιι έχετε να μας απολογηθείτε;»

(Ο αδ.: Καραμπριζόλας αντιλαμβάνεται ότι είναι ούτως ή άλλως «up in shit creek» όπως λένε οι Αμερικανοί αδ.: μας, οπότε αποφασίζει να κάνει ηρωική έξοδο)

«Ναι ρε δικτάτορες, φασιστόμουτρα, το έγραψα ρε γιατί είσαστε η ντροπή του Ελευθεροτεκτονισμού με τις αυθαιρεσίες και τα σκάνδαλά σας»

«Σε αυτή την περίπτωση θέσατε εαυτόν εκτός Φωτός. Μπορείτε να πηγαίνετε και παρακαλούμε να παραδώσετε τον λίθο σας στο θυρωρό κατά την έξοδό σας» (από εκεί βγήκε το ρητό «έριξε μαύρη πέτρα πίσω του»).

Ο αδ.: Καραμπριζόλας όμως δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια. ΑΓΑΠΑΕΙ τον Τεκτονισμό, δεν μπορεί να ΜΗΝ είναι Τέκτων, απλά σιχαίνεται να βλέπει τα μούτρα των διοικούντων μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει. Άλλωστε, τέτοια σοφία που κουβαλάει πάνω του, είναι αδιανόητο να μην τη ντύσει κι ο ίδιος με κάποιο πλουμιστό περίζωμα. Συνεπώς οι επιλογές που του παρουσιάζονται είναι οι παρακάτω:

• Προσχωρεί σε ένα άλλο Τάγμα (μάλλον βαρετή επιλογή, άσε που από δήμαρχος δεν μπορεί να γίνει κλητήρας…)
• Ιδρύει δικό του Τάγμα (αν έχει αρκετούς κολλητούς και τους τάξει θέσεις και αξιώματα στη νέα Διοίκηση) και επιδίδεται σε αγωνιώδη προσπάθεια να εξασφαλίσει αναγνώριση από άλλες Μεγάλες Στοές του εξωτερικού, ακόμη κι αν είναι η Μεγάλη Στοά της Δυτικής Ρουάντα, με 4 μέλη, 2 κατσίκες κι ένα κροκόδειλο.
• Μένει ανένταχτος και αντιμάχεται με περισσή γενναιότητα το «μουχλιασμένο, διεφθαρμένο και φασιστικό καθεστώς» της ΜΓΑΠΑΦΑΑ αρθρογραφώντας και ενημερώνοντας την Αδελφότητα. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται «αναρχομασόνος» (ναι, ευδοκιμεί κι αυτό το είδος στην Ελλάδα).
• Πάει στο Χαρδαβέλα και παραδέχεται ότι αποχώρησε επειδή του ζήτησαν να διακορεύσει την παρθένα κόρη του κυρ-Παντελή του μπακάλη (αν έχεις δει, Θανάση μου, αεροφωτογραφία της Σουλτάνας του κυρ-Παντελή θα καταλάβεις ότι αυτό "δεν παίζει" ούτε αν έχεις απολυθεί μετά από 20ετή φυλάκιση).

Η ιστορία αυτή επαναλαμβάνεται, με τον (πλέον) ενδοξότατο αδελφό Καραμπριζόλα στη θέση του Μεγάλου Διδασκάλου του δικού του Τάγματος, την οποία δεν θέλει ουδόλως να αποχωριστεί γιατί «εγώ το έχτισα αυτό το μαγαζί ρε γαμώτο!!»

Έτσι, αν δώσουμε αρκετό καιρό σε όλους τους Τέκτονες αδελφούς να κάνουν τη δική τους επανάσταση, σε περίπου 1200 χρόνια από σήμερα θα έχουμε 7.000 τεκτονικά Τάγματα στην Ελλάδα, ένα για τον καθένα μας και το μέγα πρόβλημα που θα ανακύψει είναι να βρούμε 7000 εντυπωσιακά ονόματα για τις Μεγάλες Στοές μας.

Όμως, στην βλακώδη, κατά τα λοιπά, αφήγησή μου, υπάρχει μία φράση-κλειδί… την επαναλαμβάνω:

«ΑΓΑΠΑΕΙ τον Τεκτονισμό, δεν μπορεί να ΜΗΝ είναι Τέκτων»

Αγαπάμε τον Τεκτονισμό. Όπως λένε «μια φορά Τέκτων, πάντα Τέκτων». Απλά δεν ανεχόμαστε τα μούτρα των διοικούντων μας, πιστοί στις παραδόσεις του αθάνατου Ελληνικού Πολιτισμού από την εποχή του μακαρίτη του Μιλτιάδη και εντεύθεν. Δεν μπορούμε καν να κατανοήσουμε ότι μπορεί ο αντίπαλός μας να είναι πιο αξιόλογος και ικανός από εμάς και να αγαπάει κι αυτός την Αδελφότητα, ακόμα κι όταν έχει τις δικές του αντιλήψεις για την πορεία ή τη λειτουργία της.

Και ας μην γελιόμαστε, είμαστε κι εμείς έτοιμοι να εφαρμόσουμε τον δικό μας 20-1 όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν, εις βάρος οποιουδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει την εξουσία μας.

Ίσως, θα έπρεπε να βρεθούμε όλοι μαζί κάποια στιγμή για να εξετάσουμε ποια είναι εκείνα που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν.

Είπον…

Σ.τ.Σ.  Κάθε ομοιότητα προς ζώντα, ετοιμοθάνατα ή τεθνεώντα πρόσωπα ή Στοές είναι απολύτως τυχαία.