Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Τα Μέταλλα...



Φίλτατε, αμύητε και μονίμως διστακτικέ (κατρουλιάρη) φίλε Θανάση, ξέρω ότι σε παράτησα για πάνω από 2,5 χρόνια μόνο σου, να αναζητάς την Αλήθεια που μόνο τα αφελή Τεκτονικά μου κείμενα μπορούν να σου προσφέρουν. Τι να κάνουμε όμως, βλέπεις η κρίση χτύπησε αλύπητα κι εμάς τους Μασόνους, ακόμα κι αν κάποιες φυλλάδες σου λένε ότι εμείς την προκαλέσαμε και τη διαχειριζόμαστε.

Δεν έχω πια το πνευματικό σφρίγος να σε κατακλύζω με ένα ορυμαγδό πονημάτων, Θανάση μου, αλλά που και που θα κάνω μια προσπάθεια να σε ενημερώνω για την Τεκτονική θεώρηση κάποιων πραγμάτων, ώστε να μη μένεις παραπονεμένος. Ο κυριότερος λόγος που σταμάτησα να ασχολούμαι με το φτωχό αυτό μπλογκ είναι ότι δεν επιθυμώ να μπαίνω στα χωράφια των Τυπικών και της τελετουργίας των εργασιών μας, γιατί αυτή η εμπειρία ανήκει μόνο σε αυτούς που ξεπέρασαν τις προκαταλήψεις τους και «έκρουσαν ατάκτως» τη θύρα του Ναού της Σκέψεως.


Νομίζω λοιπόν ότι δεν θα παραβιάσω κάποιο μυστικό της Αδελφότητάς μας, αν σου αναφέρω μία φράση από το Τυπικό του ανοίγματος των εργασιών, όπου ο Σεβάσμιος λέει στο πλήρωμα της Στοάς ότι «…αφήσαμε τα μέταλλα προ της θύρας του Ναού …. και τα βλέμματά μας ας στραφούν προς το Φως».

Γι αυτά τα μέταλλα θέλω να σου μιλήσω Θανάση μου, δηλαδή για όλα αυτά που ο Τέκτων οφείλει να αφήσει «προ της θύρας του Ναού» για όσο διάστημα διαρκούν οι εργασίες της Στοάς, αλλά και για όσο διάστημα μπορεί να το καταφέρει ο ίδιος, στην προσωπική του ζωή.

‘Όπως σου έχω πει και σε παλιότερες αναρτήσεις μου, καλέ μου φίλε, ο Ελευθεροτεκτονισμός ΔΕΝ είναι θρησκεία. Δεν διαθέτει Δόγμα, δεν ασχολείται με το τι θα συμβεί όταν τελειώσει η γήινη ύπαρξή μας και όταν αναφέρεται στη λέξη Ναός, εννοεί τον Ναό της Σκέψης, το μυαλό μας δηλαδή και όχι κάποιο θρησκευτικό ναό. Ο Ελευθεροτεκτονισμός προσπαθεί απλά να σου προσφέρει τα εργαλεία για να γίνεις καλύτερος Άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής σου και δεν σου τάζει απολύτως τίποτα ως ανταμοιβή, πέρα από ένα βίο όπου θα πρέπει να αγωνίζεσαι διαρκώς για να βελτιώσεις τον εαυτό σου.

Η αρχαία Ελληνική μυθολογία, με τους αξεπέραστους συμβολισμούς της, μας προσφέρει το μύθο του Ιάσωνα αλλά και του Οδυσσέα για αποσυμβολισμό της πορείας του Ανθρώπου. Ο Οδυσσέας καταφέρνει να βρει την Ιθάκη του μέσα από πάμπολλες και μακροχρόνιες περιπέτειες, στη διάρκεια των οποίων χάνει όλους του τους συντρόφους. Και οι σύντροφοι αυτοί, καλέ μου Θανάση, συμβολίζουν τα ανθρώπινα πάθη του που τον οδηγούν πάντα στη θανάσιμη αγκαλιά των Σειρήνων ή στο να σφάξει και να φάει τα ζώα που ανήκουν στον Απόλλωνα, τη θεϊκή έκφραση του Φωτός της Γνώσης. Ο Ιάσωνας πάλι, πρέπει να περάσει μέσα από πολλά εμπόδια και να τα κατανικήσει με τη βοήθεια των ευγενέστερων ηρώων του ανθρώπινου γένους, προκειμένου να φτάσει στο Χρυσόμαλλο Δέρας.

Οι αέναη αγωνία και πάλη που δίνουμε με τον εσώτερο εαυτό μας στην προσπάθειά μας να κατακτήσουμε το Φως της γνώσης και τη Σοφία. Έναν εαυτό που μέσα στην αμύητη κοινωνία έχει φορτωθεί με «μέταλλα», δηλαδή με μικρότητες, φιλοδοξίες, εξουσίες, πλούτη, διαστροφές, προκαταλήψεις, αυταπάτες και μίση, που πρέπει να ξεφορτωθεί πριν καταφέρει να δει λίγο από το υπεσχημένο Φως.

Δεν είμαστε ούτε σοφοί, ούτε εκλεκτοί, ούτε οι μόνοι ικανοί να το πετύχουμε αυτό, όσοι επιλέξαμε να ενταχθούμε στην Τεκτονική Αδελφότητα, καλέ μου Θανάση. Τόσοι και τόσοι ασκητικοί μοναχοί προσπαθούν και κάποιοι από αυτούς το καταφέρνουν, ασπαζόμενοι την ατραπό της θρησκευτικής πίστης, είτε βρίσκονται σε κάποια σκήτη του Αγίου Όρους, είτε σκαρφαλωμένοι στις πλαγιές των Ιμαλαϊων ή την Αραβική έρημο.

Εμείς οι Τέκτονες απλά είμαστε άνθρωποι που μέσα από την καθημερινότητά μας, χωρίς να αποχωριστούμε τα εγκόσμια, χωρίς να επιλέξουμε να ασπαστούμε κάποιο άκαμπτο Δόγμα, προσπαθούμε να γίνουμε λίγο καλύτεροι, σκάβοντας λαγούμια μέσα στη συνείδησή μας και πετώντας έξω όσα στοιχεία του εαυτού μας είναι επιζήμια και άχρηστα, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουμε λίγη περισσότερη Γνώση. Οι περισσότεροι δεν θα μπορέσουμε να καταφέρουμε πολλά στο τέλος, αλλά προσπαθούμε και κάποιοι λίγοι το καταφέρνουν μετά από αμέτρητο χρόνο ενδοσκόπησης, αναζήτησης και αγώνα.

Είναι μια μοναχική πορεία, καλέ μου Θανάση και το πιο πιθανό είναι να μην καταφέρεις να δεις το Φως όταν ο πανδαμάτωρ Χρόνος/Κρόνος σε καταβροχθίσει μαζί με τα άλλα του παιδιά.

Η Ιθάκη ίσως να μην βρεθεί ποτέ, αλλά το ταξίδι (αν ο ίδιος αποφασίσεις να το κάνεις) θα σε κάνει καλύτερο Άνθρωπο. Μόνο αυτό μπορώ να σου εγγυηθώ.

11 σχόλια:

Tektoniko Rodon είπε...

Χαίρομαι ιδιαίτερα βλέπωντας μιά νέα δημοσίευση στο blog σου Αδελφέ μου... Στο ίδιο περίπου πνεύμα νομίζω ότι κινήθηκε και το κείμενο που έγραψα πριν μία εβδομάδα...
http://tektrodon.blogspot.com/2016/10/blog-post_16.html

Unknown είπε...

Μας θυμήθηκε ο Θανάσης! Η μήπως τον θυμήθηκες; Όπως και να 'χει, η χαρά είναι μεγάλη Αδελφέ μου. Όσο για τα "μέταλλα", βαρύ μεν το φορτίο τους, ακόμη βαρύτερη δε η διαδικασία απέκδυσης απ' αυτά. Μια διαδικασία στην οποία εισερχόμαστε με όποιο κόστος, με μοναδικό όφελος την ευκαιρία να λαξεύσουμε προς έναν εαυτό που στα πρότερα όνειρά μας, θα θέλαμε να έχουμε. Ανταμοιβή; Η Αγάπη και Αρωγή μεταξύ Αδελφών που, κατά πρώτον, κάνει το φορτίο ευκολότερο και, κατά δεύτερον, αποτελεί μέτρο της Αγάπης που πρέπει να έχουν όλοι (και ιδιαίτερα οι Τέκτονες) προς όλους τους συνοδοιπόρους μας στο Μυστήριο της Ζωής.
Θα χαρούμε να διαβάζουμε συχνά από 'σένα.
ΜτΤΑΑ

Μαθητής είπε...

Αδ. μου το blog αυτό ήταν ένα από τα πρώτα που διάβασα πριν από κάνα χρόνο όταν αποφάσισα να γίνω τέκτων, από τα ελάχιστα χρήσιμα site και όχι τα γνωστά συνωμοσιολογικά. Εν τω μεταξύ μυήθηκα, ερχόμουν και διάβαζα παλιές δημοσιεύσεις και με την ελπίδα ότι ίσως πετύχω κάποιο καινούριο κείμενο. Σήμερα τυχαία είπα να ρίξω μια ματιά και ιδού.
Καλή συνέχεια λοιπόν.

Υ.Γ. εξαιρετικό κείμενο.

ΜτΤΑΑ

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό νέο η επιστροφή σας. Αναμένουμε με ανυπομονησία τα άρθρα σας !

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ, επιθυμείς να μου εξηγήσεις τις ακόλουθες αντιφάσεις; Από τη μία αφήνετε τα προσωπικά σας μέταλλα (αλληγορικά και κυριολεκτικά) εκτός στοάς, αλλά ενδύεστε τα διάσημα των βαθμών σας εντός. Επίσης μπορεί να αφήνετε τους εγωισμούς εκτός στοάς, αλλά ταπεινώνεστε με τίτλους όπως ενδοξότατος, κραταιότατος, ύπατος, τρις ισχυρός εντός. Τέλος τι έχεις να πεις για τα ακόλουθα βιβλία επιφανών τεκτόνων όπου μεταξύ άλλων αναφέρουν το τεκτονισμό ως θρησκεία;Albert Pike Morals and dogma, Edith Miller Occult Theocrasy, A textbook of Masonic jurisprudence. Albert G. Mackey, Mystic Masonry σελ.113-114. Albert Mackey, The questions of freemasonry σελ.260. E Decker.

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε μου αγαπητέ Ανώνυμε της 9ης Ιανουαρίου 2017,
να σας πω ότι έχοντας διαβάσει όλα και άλλα πολλά πονήματα επιφανών Ελευθεροτεκτόνων, μόνον αυτό δεν συμπέρανα (ότι πρόκειται προφανώς για Θρησκεία). Αν κάποιος ανοίξει τα παραπάνω πονήματα που αναφέρετε, μόνον στις σελίδες που υποδεικνύετε, σαφώς και μπορεί να πιστέψει τους ισχυρισμούς σας, κατά τον ίδιο τρόπο που ένας αλλόθρησκος περνώτας εμπρός από μια εκκλησία Κυριακή πρωΐ και ακούγοντας "...λάβετε, φάγετε τούτο μου εστί το σώμα....λάβετε, πίετε τούτο μου εστί το αίμα..." θα αρχίσει να τρέχει όπου-όπου, νομίζοντας ότι πρόκειται για καννίβαλους. Γιατί; Επειδή δεν έχει "μυηθεί" στην Χριστιανική πίστη, δεν έχει συμμετάσχει στα μυστήρια και δεν έχει εντρυφήσει στην Διδασκαλία της.
Εάν πράγματι έχετε διαβάσει προσεκτικά και όχι ξεφυλλίζοντας τα παραπάνω, θα έχετε σαφώς συμπεράνει πως ο Τεκτονισμός αποκρούει και αποστρέφεται οτιδήποτε το δογματικό. Και το Δόγμα, ο δογματισμός όπως γνωρίζετε, είναι ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίον κτίζεται οποιαδήποτε θρησκεία, αφού καταπιάνεται με το επέκεινα, το οποίο κανένας δεν έχει ερευνήσει προ της εκδημίας του, οπότε ο δογματισμός και η απαρέγκλιτη ακολουθία του είναι εκ των ουκ άνευ για την εδραίωση οποιασδήποτε θρησκείας.
Αναφορικά με τους "βαρύγδουπους" τίτλους και τα διάσημα που φέρουν οι Ελευθεροτέκτονες κατά τις εργασίες τους, είναι δείγμα των ευθυνών και υποχρεώσεών τους προς τους αδελφούς τους και την κοινωνία, περιορίζοντας την πιθανότητα να "πεφτουν" σε παραπτώματα και να διαπράττουν ατασθαλίες, κατά τον ίδιο τρόπο που ένας Ταξίαρχος του Ε.Σ. λ.χ. πρέπει να αποτελεί υπόδειγμα για όλους τους υπόλοιπους, φέροντες χαμηλότερους βαθμούς, με μια διαφορά: οι βαθμοί στον Τεκτονισμό δεν υποδηλώνουν καθ' οιονδήποτε τρόπο εξουσία, παρά υποχρεώσεις και μόνον, τις οποίες αναλαμβάνει ο Τέκτων και έχει προς τους αδελφούς του και την κοινωνία, όπως προείπα.
Δεν γνωρίζω αν σας κάλυψα έστω και μερικώς (η κα. Λουκά δεν θα ικανοποιούταν πάντως, ούτε με αυτοψία εντός Τεκτονικών εργασιών...)

Ανώνυμος είπε...

Μια ερωτηση. Υπαρχουν γυναικες μασωνοι και αν οχι, γιατι;

Ανώνυμος είπε...

Γιατί έτσι ορίζουν τα αρχαίο οριοθέσια, καθώς και η ίδια η καταγωγή του Τεκτονισμού. Δηλαδή, ως συνέχεια των Συντεχνιών κτιστών και τεχνιτών του Μεσαίωνα, οι οποίοι αντλούν την καταγωγή τους από....πάει μακριά, πίσω στο χρόνο η "βαλίτσα", αλλά αυτά ασ' τα για άλλους. Εν προκειμένω, σε κάποια τάγματα γίνονται δεκτές οι γυναίκες, αλλά αυτό ξεκίνησε περίπου τέλη του 18ου με αρχές 19ου αι. από την..."αιώνια" περιέργεια της φύσης της γυναίκας, σε συνδιασμό με την απορία "που πάει αυτός ο αχαΐρευτος, όταν λέει ότι είναι με τους αδελφούς του τάχαμου και μου 'ρχεται ξημερώματα σπίτι;;;". Αυτό βέβαια ξεκίνησε από τους ευγενείς -μη φανταστείτε καμιά κυράτσα που δεν έχει που την κεφαλή κλίνει-. Η γυναικεία επιρροή επί του ανδρός επιστρατεύτηκε και κάποιοι "αδύναμοι" εμπρός στη σύζυγο, επέτρεψαν σε κάποια συστήματα να εισέρχονται γυναίκες. Εν ολίγοις, η παρουσία γυναικών σε κάποια τάγματα, ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αλλά εφαλτήριο αυτής της αποδοχής ήταν η γυναικεία περιέργεια και τίποτ' άλλο. Συστήματα του είδους, θεωρώ πως δεν αναγνωρίζονται από τις Μεγάλες Στοές. Από τα λίγα που έχω διαβάσει από 'δω και από 'κει, χωρίς να είμαι τέκτων...

3 ετών είπε...

Σε ευχαριστώ αδ...
ΜτΤΑΑ

Ανώνυμος είπε...

Τόσο μορφωμένοι άνθρωποι, στοχαστές, επιστήμονες, μοχθείτε για την αδελφικότητα αλλα και για το καλό της Ελλάδος. Μα γιατί το μόνο που εισπράττω 20 χρόνια τώρα, που δουλεύω σκληρά, ειναι εκδούλευση? Γιατί βασιλεύει η διαφθορά και η αναξιοκρατία? Για ποιό λόγο να συνεχίσω και εγώ να είμαι μια μονάδα της κοινωνίας που παράγει, που παρέχει; Ο Θανάσης είμαι αγαπητέ αρθρογράφε και σε λίγο καιρό ο Θανάσης μας τελείωσε. Δεν πειράζει, ουδής αναντικατάστατος. Ας βοηθήσουμε τον Γεράσιμο, είναι δικός μας, ε εντάξει είναι λίγο χαζούλης, δε βαριέσαι δεν έγινε και τίποτα. Ποιός Θανάσης, ποιός τον ξέρει αυτόν; Τι πα να πεί δικαιείται; Άστον να βουλώσει καμιά τρύπα. Αναρωτιέμαι λοιπόν εαν η τάξη σας ενοχλεί. Εαν μέσω της αταξίας και του χάους μπορείτε να λειτουργήσετε καλύτερα. Δεν το γνωρίζω ουτέ κατηγορώ προς θεού, απλά ρωτάω. Το μόνο που γνωρίζω σίγουρα είναι οτι αν βυθιστείτε στο χάος θα έρθει ο Γεράσιμος να σας βοηθήσει. Εαν έρθει καθόλου δηλαδή. Ο Θανάσης έβγαλε τον καρκίνο...

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ.
ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΟ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ.
ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ 3.
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ.
ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΤΥΠΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , Η ΜΥΗΣΗ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ.
ΜΟΝΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ.
ΛΥΠΑΜΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΛΕΙΔΟΘΗΚΑΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ... ΤΑ ΛΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΥΣΗ,ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...